In deze Kifid-uitspraak draait het om de vraag of een consument recht heeft op een lagere risico-opslag bij een gestegen woningwaarde na verbouwing, zonder dat expliciet een nieuw taxatierapport na de verbouwing is overgelegd. De kern van de zaak: kan een consument volstaan met een eerdere taxatie waarin een toekomstige waarde na verbouwing wordt vermeld, of moet men actief een herziening aanvragen op basis van een actuele, bewezen waarde?

Op 2 december 2025 deed Kifid uitspraak in een klacht van een weduwe tegen een tussenpersoon in zijn rol als hypotheekadviseur (vanaf nu: de adviseur). De adviseur had een gewenste overlijdensrisicoverzekering (ORV) niet afgesloten. Hij had dit wel geadviseerd, maar verzuimde in actie te komen, omdat de klanten zelf nog wilden kijken of ze de benodigde ORV elders konden afsluiten. Uiteindelijk werd de ORV niet afgesloten, en overlijdt de man van het echtpaar. De weduwe claimt een behoorlijke schade, en krijgt grotendeels gelijk.

Deze Kifid-zaak draait om de vraag of een bank na het verstrijken van een 10-jarige betalingsregeling alsnog de volledige restschuld, inclusief rente, mag opeisen van een consument. De kern draait om het beginsel van redelijkheid en billijkheid en de mate waarin een schuldeiser contractueel en juridisch binnen zijn recht blijft om toch (volledig) betaling te eisen.

In deze Kifid-uitspraak stond de zorgplicht van een financieel adviseur centraal bij de begeleiding van een stel dat een woning wilde kopen én verbouwen. De consumenten stelden dat zij door gebrekkige communicatie en foutieve aannames van de adviseur geconfronteerd werden met financiële schade, vertragingen en stress. De zaak werpt belangrijke vragen op over de reikwijdte van de zorgplicht van hypotheekadviseurs.

Kifid-uitspraak 2025-0804 onderstreept het belang van duidelijke communicatie over rente-effecten bij overbruggingshypotheken. Een hypotheekadviseur is tekortgeschoten in zijn zorgplicht door niet helder te informeren over een forse maandlastenstijging van ruim €600 tijdens de overbruggingsperiode.

In deze uitspraak van de Geschillencommissie Kifid stond de vraag centraal of een bank terecht een hypotheekaanvraag mag weigeren vanwege een bepaling in een koopovereenkomst van een kavel. De consument wilde gebruikmaken van de meeneemregeling van zijn bestaande hypotheek bij ING, maar de bank wees de aanvraag af vanwege een bepaling in de koopovereenkomst die mogelijk leidde tot bijbetalingsverplichting. De consument vond dat onterecht en beriep zich op ongerechtvaardigd onderscheid.

In uitspraak Kifid 2025-0746 staat de vraag centraal of een financieel adviseur zijn zorgplicht heeft geschonden door in 2009 bij een woningfinanciering een beleggingshypotheek te adviseren. De consument stelt dat het beleggingsresultaat is tegengevallen en dat hij uiteindelijk de hypotheek niet kan aflossen. Daarnaast is er een betwisting over een bijkomende vordering van de adviseur (een bedrag van €?10.500) dat de adviseur meent nog te kunnen verhalen. De kern is: was het advies passend, en is de vordering nog afdwingbaar?

De consumenten (klager bij Kifid) hebben begin december 2024 via een hypotheekadviseur een hypotheekaanvraag ingediend bij de bank. Zij hebben daarbij een beroep gedaan op de meeneemregeling. De bank heeft de aanvraag op 4 december 2024 afgewezen vanwege het betaalgedrag van de consumenten.

Check of het onderwerp 'energielabel' in adviesgesprekken aan bod komt. De commissie is van oordeel dat de bank explicieter de duurzaamheidskorting met de consumenten had moeten bespreken.

De vraag die partijen verdeeld houdt is de vraag of de Adviseur rekening had moeten houden met de situatie dat Consument mogelijk in de toekomst zijn woning zou willen verhuren. Daarbij speelt ook de vraag of de Adviseur Consument expliciet had moeten wijzen op het verhuurbeleid van de geadviseerde geldverstrekker. Kortom, partijen zijn verdeeld of de Adviseur passend advies heeft gegeven.