Met behulp van 4 voorbeelden wordt meer inzicht gegeven hoe de hoogte van een schadevergoeding vast te stellen.

Op een verzekeringstussenpersoon rust een zorgplicht; deze moet het werk voor u uitvoeren als een redelijk bekwaam en redelijk handelend adviseur. Zo staat het in de wet. Of een verzekeringstussenpersoon in een specifieke situatie de wettelijke zorgplicht geschonden heeft, hangt altijd af van de omstandigheden van het geval.

De consumenten vinden dat de tussenpersoon zijn zorgplicht heeft geschonden door hen niet uit te nodigen voor een onderhoudsgesprek en niet te wijzen op de gevolgen bij het te laat doorgeven van wijzigingen ten aanzien van het adres en de gezinssamenstelling op de rechtsbijstandverzekering.

De consument stelt dat de adviseur zijn zorgplicht heeft geschonden door de termijn van het financieringsvoorbehoud niet nogmaals te verlengen dan wel de consument te waarschuwen voor het verstrijken van de termijn.

De consument verwijt de bank onder andere dat zij niet tijdig is geïnformeerd over de doorlooptijd van een hypotheekaanvraag. De commissie is van oordeel dat de consument als bestaande relatie inderdaad meer mocht verwachten van de dienstverlening van de bank.

De consument vindt dat de tussenpersoon hem ten onrechte aan het service abonnement van zijn arbeidsongeschiktheidsverzekering houdt.

De consumenten hebben vanaf 2015 meermaals extra afgelost op het aflossingsvrije leningdeel van hun hypothecaire geldlening bij de bank. Zij stellen door de bank op het verkeerde been te zijn gezet en dat ze achteraf gezien beter op het andere leningdeel: de krediethypotheek, hadden kunnen aflossen.

In de tussenuitspraak is geoordeeld dat de geldverstrekker het overbruggingskrediet niet had mogen verstrekken en dat sprake is van overkreditering.

De consument stelt dat de adviseur is tekortgeschoten in de op hem rustende (zorg)verplichtingen, omdat hij de consument niet (tijdig) heeft geïnformeerd dat zijn ex-partner diende mee te tekenen voor de overbruggingshypotheek.

De consumenten vinden dat de adviseur hen geen overbruggingskrediet had mogen adviseren, omdat zij geen eigen vermogen hadden om eventuele risico’s van een overbruggingskrediet op te vangen.