In deze Kifid-uitspraak stond de zorgplicht van een financieel adviseur centraal bij de begeleiding van een stel dat een woning wilde kopen én verbouwen. De consumenten stelden dat zij door gebrekkige communicatie en foutieve aannames van de adviseur geconfronteerd werden met financiële schade, vertragingen en stress. De zaak werpt belangrijke vragen op over de reikwijdte van de zorgplicht van hypotheekadviseurs.

Kifid-uitspraak 2025-0804 onderstreept het belang van duidelijke communicatie over rente-effecten bij overbruggingshypotheken. Een hypotheekadviseur is tekortgeschoten in zijn zorgplicht door niet helder te informeren over een forse maandlastenstijging van ruim €600 tijdens de overbruggingsperiode.

In uitspraak Kifid 2025-0746 staat de vraag centraal of een financieel adviseur zijn zorgplicht heeft geschonden door in 2009 bij een woningfinanciering een beleggingshypotheek te adviseren. De consument stelt dat het beleggingsresultaat is tegengevallen en dat hij uiteindelijk de hypotheek niet kan aflossen. Daarnaast is er een betwisting over een bijkomende vordering van de adviseur (een bedrag van €?10.500) dat de adviseur meent nog te kunnen verhalen. De kern is: was het advies passend, en is de vordering nog afdwingbaar?

Met behulp van 4 voorbeelden wordt meer inzicht gegeven hoe de hoogte van een schadevergoeding vast te stellen.

Op een verzekeringstussenpersoon rust een zorgplicht; deze moet het werk voor u uitvoeren als een redelijk bekwaam en redelijk handelend adviseur. Zo staat het in de wet. Of een verzekeringstussenpersoon in een specifieke situatie de wettelijke zorgplicht geschonden heeft, hangt altijd af van de omstandigheden van het geval.

De consumenten vinden dat de tussenpersoon zijn zorgplicht heeft geschonden door hen niet uit te nodigen voor een onderhoudsgesprek en niet te wijzen op de gevolgen bij het te laat doorgeven van wijzigingen ten aanzien van het adres en de gezinssamenstelling op de rechtsbijstandverzekering.

De consument stelt dat de adviseur zijn zorgplicht heeft geschonden door de termijn van het financieringsvoorbehoud niet nogmaals te verlengen dan wel de consument te waarschuwen voor het verstrijken van de termijn.

De consument verwijt de bank onder andere dat zij niet tijdig is geïnformeerd over de doorlooptijd van een hypotheekaanvraag. De commissie is van oordeel dat de consument als bestaande relatie inderdaad meer mocht verwachten van de dienstverlening van de bank.

De consument vindt dat de tussenpersoon hem ten onrechte aan het service abonnement van zijn arbeidsongeschiktheidsverzekering houdt.

De consumenten hebben vanaf 2015 meermaals extra afgelost op het aflossingsvrije leningdeel van hun hypothecaire geldlening bij de bank. Zij stellen door de bank op het verkeerde been te zijn gezet en dat ze achteraf gezien beter op het andere leningdeel: de krediethypotheek, hadden kunnen aflossen.