In deze Kifid-uitspraak stond de zorgplicht van een financieel adviseur centraal bij de begeleiding van een stel dat een woning wilde kopen én verbouwen. De consumenten stelden dat zij door gebrekkige communicatie en foutieve aannames van de adviseur geconfronteerd werden met financiële schade, vertragingen en stress. De zaak werpt belangrijke vragen op over de reikwijdte van de zorgplicht van hypotheekadviseurs.

Kifid-uitspraak 2025-0804 onderstreept het belang van duidelijke communicatie over rente-effecten bij overbruggingshypotheken. Een hypotheekadviseur is tekortgeschoten in zijn zorgplicht door niet helder te informeren over een forse maandlastenstijging van ruim €600 tijdens de overbruggingsperiode.

In uitspraak Kifid 2025-0746 staat de vraag centraal of een financieel adviseur zijn zorgplicht heeft geschonden door in 2009 bij een woningfinanciering een beleggingshypotheek te adviseren. De consument stelt dat het beleggingsresultaat is tegengevallen en dat hij uiteindelijk de hypotheek niet kan aflossen. Daarnaast is er een betwisting over een bijkomende vordering van de adviseur (een bedrag van €?10.500) dat de adviseur meent nog te kunnen verhalen. De kern is: was het advies passend, en is de vordering nog afdwingbaar?

De rechtbank Noord-Holland heeft 8 februari 2023 een hypotheekadviseur in het ongelijk gesteld en geoordeeld dat de adviseur de zorgplicht omtrent tijdig inroepen van een financieringsvoorbehoud had geschonden. De adviseur is in hoger beroep gegaan.

De consument stelt dat de adviseur zijn zorgplicht heeft geschonden door de termijn van het financieringsvoorbehoud niet nogmaals te verlengen dan wel de consument te waarschuwen voor het verstrijken van de termijn.

De consument verwijt de bank onder andere dat zij niet tijdig is geïnformeerd over de doorlooptijd van een hypotheekaanvraag. De commissie is van oordeel dat de consument als bestaande relatie inderdaad meer mocht verwachten van de dienstverlening van de bank.

De consumenten hebben vanaf 2015 meermaals extra afgelost op het aflossingsvrije leningdeel van hun hypothecaire geldlening bij de bank. Zij stellen door de bank op het verkeerde been te zijn gezet en dat ze achteraf gezien beter op het andere leningdeel: de krediethypotheek, hadden kunnen aflossen.

In de tussenuitspraak is geoordeeld dat de geldverstrekker het overbruggingskrediet niet had mogen verstrekken en dat sprake is van overkreditering.

Een consument vordert een schadevergoeding van een hypotheekadviseur omdat deze haar zorgplicht niet is nagekomen doordat zij bij de hypotheekadvisering geen rekening heeft gehouden met zijn wens om een kamer in de aan te kopen woning te verhuren.

De consument stelt dat de adviseur is tekortgeschoten in de op hem rustende (zorg)verplichtingen, omdat hij de consument niet (tijdig) heeft geïnformeerd dat zijn ex-partner diende mee te tekenen voor de overbruggingshypotheek.