In een recente uitspraak van het Gerechtshof Arnhem-Leeuwarden stond de vraag centraal of een assurantietussenpersoon aansprakelijk kan worden gehouden voor schade die ontstaat doordat een verzekering geen dekking biedt, terwijl de klant wél dacht dat deze bestond. De zaak betreft de diefstal van een wiellader, waarvoor de verzekering geen dekking bood wegens een heldere uitsluiting. Toch werd de tussenpersoon veroordeeld tot schadevergoeding. Hoe zit dat?

In deze zaak speelt een geschil tussen ex-echtgenoten over de verdeling van een restschuld na de verkoop van de voormalige echtelijke woning. De man vordert de helft van de restschuld van de vrouw, terwijl zij zich hiertegen verweert met een beroep op redelijkheid en billijkheid, mede gelet op hun problematische relatieverleden. Deze zaak is van groot belang voor financieel adviseurs, omdat zij raakt aan de kern van regresvorderingen, schulddraagplicht en het belang van tijdige afwikkeling van financiële kwesties na echtscheiding.

Deze uitspraak van de Rechtbank Gelderland behandelt de vraag of een belastingplichtige haar voorlopige teruggaaf van €723 moet terugbetalen, wanneer haar verzamelinkomen voor een klein deel uit belastbare inkomsten uit eigen woning bestaat in plaats van uitsluitend uit AOW. De zaak draait om de toepassing van artikel 9.4 van de Wet inkomstenbelasting 2001 (Wet IB 2001), waarbij de rechtbank uiteindelijk de inspecteur terugfluit en de aanslag vernietigt.

Wat als een ex-partner zonder overleg een gezamenlijke woning verhuurt en daar uiteindelijk verlies op lijdt? In deze zaak buigt het Gerechtshof Arnhem-Leeuwarden zich over de vraag of de andere ex-partner moet meebetalen aan het verlies en de kosten die ontstonden bij de beëindiging van de huur.

De zaak draait om de vraag of de zogenoemde villatax – de extra hoge bijtelling in het eigenwoningforfait bij dure woningen – en de afbouw van de Hillen-regeling in strijd zijn met fundamentele rechtsbeginselen of het EVRM. Belanghebbende, eigenaar van een woning met een WOZ-waarde van € 2.377.000, klaagt over belastingheffing op fictieve inkomsten die hoger is dan zijn aftrekbare kosten. Hij beroept zich op het gelijkheidsbeginsel en het evenredigheidsbeginsel.

De Hoge Raad heeft op 24 december 2021 geoordeeld dat het sinds 2017 geldende stelsel van vermogensrendementsheffing (box 3) in strijd is met het Europees Verdrag tot bescherming van de Rechten van de Mens (EVRM). De Belastingdienst onderzoekt op dit moment de gevolgen van deze uitspraak.

Op de verkrijging van een apartementsrecht in een voormalig kantoorpand is het overdrachtsbelastingtarief van 2% van toepassing. Door de verbouwingswerkzaamheden en de splitsing in appartementsrechten is het pand naar zijn aard bestemd geworden tot bewoning.

Vorig jaar is het aantal bij Kifid ingediende klachten opnieuw gestegen met 3% tot 7.318. Wel vlakte de percentuele stijging af in vergelijking met voorgaande jaren. In 2012 was er nog sprake van een toename van 10% tot 7.095 klachten.

Een voormalige huiseigenaar heeft via Kifid een klacht ingediend en baseert zijn vordering op de stelling dat de geldverstrekker niet alles in het werk heeft gesteld en niet alle mogelijkheden heeft onderzocht om executie van zijn woning te voorkomen. Bij de door de geldverstrekker geïnitieerde gedwongen verkoop van de woning heeft de bank volgens klager geen rekening gehouden met zijn vermogensverlies.

De Geschillencommissie van Kifid onderstreept het cruciale belang van begrijpelijke informatie en duidelijk advies over mogelijke tegenvallers bij de uitkering van beleggingsverzekeringen als gevolg van het hefboomeffect. Dit geldt zowel voor de aanbieder als voor de bemiddelaar/adviseur van de verzekering. Doen ze dat niet, dan verwacht Kifid dat zowel aanbieder als tussenpersoon de consument een redelijke compensatie geeft voor een ontoereikende verzekeringsuitkering (bijvoorbeeld voor de aflossing van een hypothecaire lening).