De consument heeft in het verleden een hypothecaire geldlening afgesloten bij de geldverstrekker. Als zekerheid en aflossing voor een deel van de hypothecaire geldlening heeft hij een levensverzekering afgesloten bij een verzekeraar. De levensverzekering was verpand aan de geldverstrekker, maar dat heeft de verzekeraar niet juist geadministreerd.

Een Consument heeft een levensverzekering met winstdeling gesloten ter aflossing van diens hypothecaire geldlening.

Consument en de Bank zijn bij het aangaan van de overeenkomst overeengekomen dat tot meerdere zekerheid voor de aflossing van een hypothecaire geldlening, de rechten uit twee, reeds bij een derde, verzekeraar, afgesloten levensverzekeringen aan de Bank zullen worden verpand. In 2017 is Consument erachter gekomen dat verpanding niet heeft plaatsgevonden. Dit heeft tot gevolg dat de waarde van de verzekeringen aan het einde van de looptijd van de lening niet ‘automatisch’ in mindering op de lening zullen worden gebracht en dat Consument de lening zelf zal moeten aflossen.

Eerder was er een uitspraak waarin een SEW niet gesaldeerd hoefde te worden voor de vaststelling van de schuldmarktwaardeverhouding (hierna ook wel: ‘smv’). Een consument vorderde een gunstigere berekening vanwege een verpande levensverzekering.