Sinds 2013 is een eigenwoningschuld (EWS): een schuld die is aangegaan voor de verwerving, verbetering of onderhoud van de eigen woning en die volgens een contractueel aflossingsschema ten minste annuitair (dus annuitair of lineair) in maximaal 360 maanden wordt afgelost. Er is dus sprake van een aflossingseis. Daarnaast moet rekening gehouden worden met een eventuele eigenwoningreserve of aflossingsstand. In dit themanummer bespreken we de aflossingseis en de aflossingsstand. De situatie dat een klant voor 2013 al een EWS heeft (gehad) behandelen we hier niet. Hierover verschijnt een apart themanummer. Ook de situatie dat partners met een verschillend een eigenwoningverleden samen een woning kopen en hiervoor een EWS aangaan, behandelen we hier niet. Hierover verschijnt een apart themanummer.

Als klanten gaan scheiden (of uit elkaar gaan in het geval van samenwoners) speelt de gezamenlijke eigen woning en de bijbehorende eigenwoningschuld (EWS) een grote rol. Zowel fiscaal als juridisch moeten partners de woning en de bijbehorende EWS formeel verdelen.

De Rijksoverheid heeft als gevolg van een Woo-verzoek informatie over het interne beleid van de Belastingdienst bij de aftrekbaarheid van kosten voor de aankoop van een eigen woning, en een overzicht van alle kosten die volgens de Belastingdienst onder de aftrekbare kosten vallen, gepubliceerd. De komende periode zullen we de diverse vragen publiceren en eventueel aangeven of het antwoord in de praktijk weer achterhaald is, of in wetgeving/ besluit terug te vinden is.

Als een klant een woning koopt waarvoor hij de gebruikelijke financieringskosten maakt (hypotheekakte, NHG, advieskosten etc.) en de hypotheek is fiscaal niet aftrekbaar ivm een hoge eigenwoningreserve. Zijn de financieringskosten dan gewoon eenmalig aftrekbaar?

Naar aanleiding van een voorzet van Fintool heeft FBN (Fiscale Berichten voor het Notariaat) een notitie voor het notariaat opgesteld, 'Belangrijke beslispunten bij het opstellen van een draagplichtovereenkomst'. Deze wordt ook aan de Fintool abonnees ter beschikking gesteld.

Een schuld die is aangegaan voor aanschaf, onderhoud of verbetering van de eigen woning, kwalificeert bij de eigenaar van die woning als eigenwoningschuld. Voor appartementseigenaren geldt dit net zo goed, ook al gaat het om een appartementsrecht. Het gaat dan wel over leningen die de appartementseigenaren zelf zijn aangegaan. Maar wat nu als de Vereniging van Eigenaren de partij is die de lening aangaat voor onderhoud of verduurzaming van het gebouw? Is dan de rente over die lening bij de appartementseigenaren ook aftrekbaar? Daarover heeft de Kennisgroep zich op 10 juli 2025 uitgelaten in een standpunt.

Het kan voor particulieren aantrekkelijk zijn om aan elkaar eigenwoningleningen te verstrekken. Voor de geldgever (bijvoorbeeld de ouders) valt de vordering in box 3, terwijl voor de geldnemer renteaftrek in box 1 van toepassing is. Bij een rente van 4% betaalt de geldgever maximaal 1,2% vermogensrendementsheffing (aanname, daar dit per belastingplichtige fluctueert sinds BP2017), (vordering = box 3) en heeft de geldnemer een belastingvoordeel van 1,634% (bij 40,85% IB tarief 2018) 1,98% (bij 49,5% IB tarief 2018 (vanwege afbouw 52%).

De Belastingdienst heeft de vraag beantwoord of de aflossing op een annuïtaire lening waarbij voor een deel het overgangsrecht voor bestaande eigenwoningschulden geldt, geheel kan worden toegerekend aan dit deel en in hoeverre het overgangsrecht kan herleven.

Met een instructieregel wil minister Mona Keijzer gemeenten verplichten om bewoning van recreatiewoningen onder voorwaarden toe te staan.

Uitleg van het criterium: “anders dan tijdelijk als hoofdverblijf gaan gebruiken”. Dat het gebruik als hoofdverblijf twee jaar na de verkrijging is aangevangen, verhindert in dit geval niet dat het verlaagde tarief kan worden toegepast.