De bank heeft de consumenten in 2016 een hypothecaire geldlening verstrekt. Korte tijd later hebben de consumenten één van de drie leningdelen vervroegd terugbetaald. De consumenten vinden dat de bank op dat moment de risicoklasse had moeten aanpassen.

De consumenten willen hun huidige hypothecaire geldlening boetevrij met eigen middelen aflossen om daarna een tweede hypothecaire geldlening af te sluiten met een lagere rente.

Consument meent dat de Tussenpersoon en de Bank tegenover haar tekort zijn geschoten in de zorgplicht. Consument meent dat de Tussenpersoon nalatig is geweest, omdat deze wetenschap had moeten hebben van de afwijking van de voorwaarden.

Consument heeft bij de Bank een hypothecaire geldlening afgesloten. Volgens de van toepassing zijnde voorwaarden heeft Consument het recht om per kalenderjaar 10% van de oorspronkelijke hoofdsom af te lossen. Op donderdag 29 december 2016 heeft Consument de opdracht gegeven om 10% af te lossen op de hypothecaire geldlening.

Consument stelt dat de Bank bij de vergoeding voor vervroegde aflossing meer dan haar daadwerkelijk geleden schade in rekening brengt. Niet in geding is dat de Bank de berekening van haar financiële nadeel bij vervroegde aflossing heeft gebaseerd op de berekeningsmethodiek zoals is opgenomen in de Leidraad van de AFM. Aangenomen wordt dat de Bank een acceptabele berekening heeft gemaakt, waartegenover Consument het tegendeel niet aannemelijk heeft gemaakt.

Een geldverstrekker staat toe dat jaarlijks 20% van de hoofdsom per leningdeel boetevrij afgelost kan worden. Dit geeft de consument een recht, niet de plicht tot boetevrije aflossing over te gaan. Een consument meent dat bij de berekening van de boeterente tevens rekening gehouden dient te worden met deze toekomstige aflossingen.