Wanneer de verzekeraar zonder enige toelichting een polis verstrekt aan een consument die afwijkt van het aanvraagformulier, dan is dat in strijd met de zorgplicht stelt Kifid.

Consument meent dat de Tussenpersoon en de Bank tegenover haar tekort zijn geschoten in de zorgplicht. Consument meent dat de Tussenpersoon nalatig is geweest, omdat deze wetenschap had moeten hebben van de afwijking van de voorwaarden.

Minister heeft antwoord gegeven op Kamervragen over erfpacht in Amsterdam en ziet vooralsnog geen aanleiding om erfpachters een basale consumentenbescherming te bieden – zoals die ook geldt voor financiële producten. De minister heeft toegezegd in gesprek te gaan met kredietverstrekkers over de eis van een nieuwe hypotheekakte bij overstappen, ook als er geen aanvullende financiering nodig is.

Consument verwijt haar adviseur dat hij haar ten onrechte een WIA-verzekering heeft geadviseerd. Ook heeft hij gedurende de looptijd geen contact met consument opgenomen over haar situatie.

Consument heeft via een tussenpersoon een hypothecaire geldlening en een spaarverzekering met overlijdensdekking afgesloten. Nadien is de tussenpersoon op enig moment failliet gegaan. Consument vindt dat gevolmachtigde voor verzekeraar X hem erop had moeten wijzen dat de premie voor de overlijdensrisicodekking voordeliger kan.

In 2018 heeft de Adviseur namens Consumenten een offerte aangevraagd voor het tussentijds wijzigen van de rentevastperiode van twee leningdelen. De Bank heeft een fout gemaakt door Consumenten een offerte te verstrekken voor slechts één leningdeel. In de offerte staat dat er voor dat leningdeel een boeterente [lees: vergoedingsrente] moet worden betaald.

Consument is na de aankoop van een bedrijfspand met Adviseur in contact getreden, ter verkrijging van een financiering. Consument vordert een schadevergoeding van de Adviseur en stelt dat de Adviseur onjuiste verwachtingen heeft gewekt over het verkrijgen van een financiering.

In een uitspraak van de rechtbank Rotterdam wordt beoordeeld in hoeverre een aankopend makelaar en/of de hypotheekadviseur verantwoordelijk zijn voor het niet tijdig inroepen van een financieringsvoorbehoud.

In het kader van een hypotheekaanvraag heeft de Bank een kopie van de belastingaangifte van Consument opgevraagd. Consument stelt dat de Bank al over voldoende informatie beschikte om de hypotheekaanvraag te kunnen beoordelen en dat een kopie van de belastingaangifte dus niet noodzakelijk was.

De Autoriteit Financiële Markten (AFM) heeft verschillende maatregelen getroffen voor het overtreden van consumptief-kredietregels. Deze maatregelen volgen uit doorlopend onderzoek van de AFM bij kredietverstrekkers.

Een huiseigenaar stelt een geldverstrekker aansprakelijk voor de schade als gevolg van overkreditering. Op basis van het toenmalige inkomen was een hypotheek verstrekt van circa 7,5 keer het inkomen.

Consument heeft geklaagd over zijn gestegen vergoeding voor vervroegde aflossing. Consument dient zowel een klacht in tegen de geldverstrekker en de adviseur.

De Commissie is van oordeel dat de (na)zorgplicht van een adviseur na het afsluiten van een consumptief krediet beperkt is.

Een geldverstrekker heeft haar zorgplicht geschonden door aspirant-borg niet te informeren over en te waarschuwen voor de mogelijke gevolgen van een borgtocht.

Consument heeft via haar Adviseur een arbeidsongeschiktheidsverzekering afgesloten. Zij heeft jaarlijks bij Adviseur aangegeven de premie te hoog te vinden. Zij wilde minder premie gaan betalen en heeft uiteindelijk zelf bij de verzekeraar bij wie haar verzekering liep, een andere verzekering (een nieuw in de markt gezet product) gevonden tegen een veel lagere premie. Consument vordert een tegemoetkoming in de teveel door haar betaalde premie. De Commissie heeft de vordering toegewezen.

Consument vordert de door haar geleden schade als gevolg van de door de Bank geschonden zorgplicht (overkreditering). De schade wordt door haar vooralsnog geschat op € 202.700,-. Consument heeft haar vordering op de Bank voor wat betreft het onderwerp van deze klachtprocedure overgedragen aan de [naam stichting]. De stichting heeft een bedrag aan Consument voldaan.

Consument en de Bank zijn bij het aangaan van de overeenkomst overeengekomen dat tot meerdere zekerheid voor de aflossing van een hypothecaire geldlening, de rechten uit twee, reeds bij een derde, verzekeraar, afgesloten levensverzekeringen aan de Bank zullen worden verpand. In 2017 is Consument erachter gekomen dat verpanding niet heeft plaatsgevonden. Dit heeft tot gevolg dat de waarde van de verzekeringen aan het einde van de looptijd van de lening niet ‘automatisch’ in mindering op de lening zullen worden gebracht en dat Consument de lening zelf zal moeten aflossen.

Consument stelt dat (de rechtsvoorganger van) de Bank haar zorgplicht heeft geschonden door Consument niet te informeren over een fiscale wetswijziging (het niet meer kunnen afsluiten van een KEW. Relatie had een box 3 levensverzekering).

Zorgplicht Adviseur. De Commissie stelt vast dat Consument over de gevolgen van de omzetting van de Spaarhypotheek in onvoldoende mate is geadviseerd en hiermee niet heeft voldaan aan de op hem rustende zorgplicht. Uit de informatiebrief en de bijbehorende brochures blijkt niet (expliciet) dat het gegarandeerde eindkapitaal komt te vervallen indien Consument ervoor kiest (een deel van) het spaarsaldo en de toekomstige premies te gaan beleggen. In tegenstelling tot hetgeen Adviseur stelt, is evenmin gebleken dat Consument aan de verstrekte polisaanhangels had moeten begrijpen dat niet meer dan het spaar- en beleggingssaldo wordt uitgekeerd bij leven op de einddatum. De Commissie wijst de vordering toe.

Een geldverstrekker heeft afgeweken van zijn eigen acceptatienormen qua toetsrente. Volgens Kifid was er een voorzienbaar reëel risico dat na afloop van de rentevaste periode de rentelasten aanmerkelijk zouden stijgen en (ruim) buiten de woonquote zouden vallen.

De Commissie van Beroep is net als de Geschillencommissie van oordeel dat de in art. 7:980 lid 1 BW opgenomen termijn van “ten minste één maand” niet gelijkgesteld kan worden met een termijn van dertig dagen.

Had de adviseur Consument erop moeten wijzen dat de woonhuisverzekering beperkte dekking zou bieden bij leegstand en mogelijk aanpassing behoefde?

Bij de beoordeling van de verplichtingen inzake het hersteladvies spelen behalve de overeenkomst tussen partijen en de civiele wet- en regelgeving ook publiekrechtelijke regels een rol. Aangezien deze regels niet rechtstreeks van toepassing zijn, houdt een schending van deze regels niet automatisch in dat sprake is van een toerekenbare tekortkoming in de nakoming van de verplichtingen van de financieel dienstverlener jegens de consument.

Door de tegenvallende duur en opbrengst van de verkoop van de oude woning ontstonden dubbele lasten en een lagere overwaarde. De huiseigenaar stelt de hypotheekadviseur aansprakelijk en is in hoger beroep gegaan. De huiseigenaar stelt dat de hypotheekadviseur "... onrechtmatig want in strijd met de zorgplicht dan wel in strijd met de tussen partijen gesloten overeenkomsten dan wel in strijd met hetgeen betamelijk is handelden jegens huiseigenaar...".

Consument verwijt de Adviseur dat hij Consument niet geadviseerd heeft zijn oude overlijdensrisicoverzekering te beëindigen op het moment dat hij zijn hypothecaire lening afloste en in het kader van het afsluiten van een nieuwe hypothecaire lening een nieuwe overlijdensrisicoverzekering afsloot.