Zowel de Bank als de Adviseur heeft een fout gemaakt en ook de Consument treft blaam. De Bank heeft een offerte uitgebracht die niet conform de aanvraag was (aangevraagd was een lening met een variabele rente).

Kifid gaat klachten van consumenten, die niet eerst aan hun bank, verzekeraar of tussenpersoon zijn voorgelegd, voortaan doorsturen naar die financiële dienstverlener in plaats van de consument te berichten dat Kifid de klacht niet in behandeling neemt. Dit staat in de brief aan financiële dienstverleners waarmee Kifid zijn nieuwe reglement, dat per 1 april 2017 in werking treedt, aanbiedt.

In een Kifid uitspraak is de boeterente weer aanleiding voor een klacht. Een consument heeft een adviseur benaderd voor het oversluiten van een hypothecaire geldlening. De adviseur maakte een berekening van de boete, zonder dat wordt aangegeven dat de boete indicatief is. Later blijkt de boete veel hoger uit te vallen.

Een Consument vraagt bij de Bank een berekening van de boeterente op, die de Bank vervolgens geeft. In de berekening maakt de Bank echter een fout waardoor de indicatieve boeterente lager uitvalt dan daadwerkelijk het geval is. Hoewel aan een indicatieve berekening van de boeterente geen rechten ontleend kunnen worden, houdt het indicatieve karakter echter enkel verband met de rentestand.

Een consument wenste een oversluiting te regelen via een adviseur, maar beklaagt zich over het feit dat de door hem gewenste oversluiting geen doorgang heeft gevonden. Indien deze wel plaats zou hebben gevonden, zou hij bij geldverstrekker Y een lagere rente hebben betaald, dan hij thans verschuldigd is. Consument stelt dat hij hierdoor in zijn vermogenspositie is geschaad.

Een consument stelt onvoldoende door te bank te zijn gewaarschuwd voor de risico's van de geldlening en gedurende de looptijd niet op de hoogte te zijn gehouden van de stand van zaken.

Een consument heeft een klacht ingediend bij Kifid doordat volgens consument de Bank tekort is geschoten jegens hem in acht te nemen zorgplicht door ten tijde van het financieringstraject rond de Spaarhypotheek in 2002 en/of in 2008 hem niet dan wel onvoldoende te informeren over de mogelijke risico’s bij vervroegd en geheel aflossen van de Spaarhypotheek.

Een bank is door Kifid in het ongelijk gesteld. Een consument had een klacht ingediend vanwege een niet doorgevoerde mutatie in het verleden (verhoging doelkapitaal).

In een uitspraak van Kifid wordt geen vergoeding van immateriële schade wegens een voor consument stressvolle situatie. In een andere uitspraak van Kifid wordt geen vergoeding toegewezen aan een consument die de ontwikkeling van fiscale wijzigingen onvoldoende onderkend heeft op het gebied van de levensloopregeling.

Een consument (klager) heeft de bestaande overeenkomst van hypothecaire geldlening opengebroken en heeft gekozen voor een nieuw rentetarief en een nieuwe rentevastperiode. Consument heeft de Bank voorafgaand aan deze keuze concrete vragen gesteld met betrekking tot de renteontwikkelingen van hypotheektarieven op de markt en het toekomstige beleid van de ECB. Consument heeft gesteld dat deze informatie voor hem essentieel was om tot een weloverwogen beslissing te komen.

Minister Dijsselbloem heeft de Tweede Kamer een brief toegezonden met daarbij de evaluatie van het Klachteninstituut Kifid. Kifid heeft in de periode januari 2013 tot juni 2016 ruim 14.000 behandelbare zaken afgewikkeld via bemiddeling of door een uitspraak te doen. De onderzoekers constateren dat zowel consumenten als financiële ondernemingen tevreden zijn met het bestaan van Kifid.

Consument heeft samen met zijn echtgenote een levensverzekering afgesloten bij Verzekeraar. Consument heeft, bij het overlijden van zijn echtgenote, een beroep gedaan op de levensverzekering. Verzekeraar heeft het verzoek van Consument afgewezen, omdat de verzekering (met terugwerkende kracht) was beëindigd wegens de achterstand in de premiebetaling

In een Kifid uitspraak wordt een klacht van een consument beoordeeld, waarbij de consument stelt dat zijn hypotheekadviseur hem onjuist heeft geadviseerd met betrekking tot de rentevastperiode van zijn hypothecaire geldlening. Zo zou de hypotheekadviseur niet de kortere rentevastperiode van twee jaar hebben besproken en aangeboden.

Ter beoordeling ligt de vraag voor of verplichtingen van de Bank uit de overeenkomst met Consument ook moeten worden nagekomen wanneer Consument zijn huidige woning verkoopt en een nieuwe woning koopt. Op dat moment wordt de oude hypothecaire geldlening afgelost en een nieuwe geldlening afgesloten. In de hypotheekakte is een meeneemregeling opgenomen, die Consument het recht geeft om bij aankoop van een nieuwe woning de rente voor de resterende rentevast periode mee te nemen naar een nieuw te sluiten soortgelijke geldlening.

In een tweetal Kifid uitspraken is de nota van de adviseur verlaagd, wegens (achteraf) tegenvallende boeterentes.

Een financieel adviseur diende een klacht in tegen een bank over het tekortschieten in zorgplicht door de bank. De Kifid Geschillen Commissie komt niet toe aan de behandeling van deze klacht omdat de vordering van de adviseur op grond van artikel 3:310 BW is verjaard.

Een hypotheek is na advies en bemiddeling tot stand gebracht, maar voor een veel lager bedrag en tegen minder gunstige voorwaarden dan in eerste instantie beoogd. De Commissie oordeelt dat de Adviseur op een cruciaal moment heeft nagelaten om verdere navraag te doen naar de deeltijdfactor in de arbeidsuren van Consument, terwijl hij had moeten weten dat die informatie voor de geldverstrekker van belang was.

De Bank is als geldgever niet gehouden tot vroegtijdig vrijgeven van haar pandrecht op een levensverzekering met overlijdensrisicodekking, stelt Kifid in een uitspraak. Deze vrijgave was door consument verlangd omdat zijn beoogde nieuwe geldverstrekker bereid was een hogere geldlening te verstrekken indien de afkoopwaarde van de verzekering zou worden uitgekeerd.

Een consument heeft in 2008 een 'opeethypotheek' afgesloten. Consument stelt dat de adviseur in zijn zorgplicht tekort is geschoten en rekent de adviseur/geldverstrekker de waardedaling van de woning aan.

Partijen zijn een opdracht van dienstverlening overeengekomen, waarop handgeschreven de tekst ‘geen offerte is geen kosten’ is vermeld. Tussen partijen is onenigheid ontstaan over de uitleg van deze bewoordingen. De Commissie oordeelt dat dient te worden gekeken naar de zin die partijen over en weer aan elkaars verklaringen en gedragingen mochten toekennen en hetgeen zij in dat kader redelijkerwijs van elkaar mochten verwachten (Haviltex-criterium).

Aan de orde is de vraag of de bank bij het berekenen van vergoedingsrente bij algehele aflossing van de hypothecaire geldlening de te besparen rentevergoeding op de bankspaarrekening van consument in de resterende rentevastperiode op de vergoedingsrente in mindering dient te brengen.

De Bank heeft een boete voor vervroegde aflossing van bijna 30% van de hypothecaire geldlening in rekening gebracht aan Consument. Alhoewel Consument heeft erkend dat de handelwijze van de Bank in overeenstemming is met de voorwaarden van de offerte, de overeenkomst en de toepasselijke voorwaarden, is hij van mening dat het niet van deze tijd is om geen constructieve oplossing aan te dragen.

Een adviseur heeft in de adviessamenvatting de boete wegens vervroegde aflossing middels een berekening begroot op € 2.700,-. Later bleek de uiteindelijke boete € 8.900,- te zijn. Consument stelt zich op het standpunt dat de adviseur zijn zorgplicht heeft geschonden en stelt hem aansprakelijk voor de door haar geleden schade.

Tekortkoming van een hypotheekadviseur in het verlengen van een rentevastperiode voor consument. De rentevastperiode wordt per 1 juni 2012 stilzwijgend verlengd voor de duur van zeven jaar, terwijl was afgesproken dat de adviseur zou zorgdragen voor het doorgeven aan de geldverstrekker van de keuze voor één jaar.

Consument heeft via de website van Aangeslotene een aanvraag gedaan voor een hypothecaire lening. Later bleek dat Consument een partner heeft, terwijl de aanvraag voor de lening alleen op zijn naam is gedaan.