De consumenten hebben een hypothecaire geldlening die uit twee leningdelen bestaat. Omdat de rentevastperiode van een leningdeel per 1 maart 2021 zou aflopen, heeft de bank de consumenten hierover geïnformeerd. Voor het andere leningdeel stond de rente vast tot 1 maart 2031. De consumenten hebben vervolgens een voorlopige berekening van de vergoeding voor vervroegd aflossen van hun hypothecaire geldlening opgevraagd.

Consument en zijn partner hebben via een voorganger van Adviseur in verband met een hypotheek een overlijdensrisicoverzekering afgesloten. Bij het oversluiten van zijn hypotheek hebben Consument en zijn partner twee nieuwe overlijdensrisicoverzekeringen afgesloten.

Consument stelt dat de Bank de term ‘indicatief’ misleidend heeft gebruikt bij de (voorlopige) berekening van de vergoeding bij vervroegde aflossing. Deze vergoeding is in drie maanden bijna met 300% gestegen.

In 2018 heeft de Adviseur namens Consumenten een offerte aangevraagd voor het tussentijds wijzigen van de rentevastperiode van twee leningdelen. De Bank heeft een fout gemaakt door Consumenten een offerte te verstrekken voor slechts één leningdeel. In de offerte staat dat er voor dat leningdeel een boeterente [lees: vergoedingsrente] moet worden betaald.

Consument heeft zich bij de Geschillencommissie beklaagd dat het adviestraject bij de Adviseur in 2016 niet heeft geleid tot een passend advies. De Geschillencommissie is van oordeel dat de Adviseur zijn zorgplicht jegens Consument heeft geschonden. In het onderhavige geval heeft de Adviseur nagelaten om afdoende onderzoek te verrichten en bij het opstellen van zijn advies is uitgegaan van onjuiste dan wel onvolledige informatie.

Consument verwijt de Adviseur dat hij Consument niet geadviseerd heeft zijn oude overlijdensrisicoverzekering te beëindigen op het moment dat hij zijn hypothecaire lening afloste en in het kader van het afsluiten van een nieuwe hypothecaire lening een nieuwe overlijdensrisicoverzekering afsloot.

Consument heeft getracht haar geldlening over te sluiten naar een andere geldverstrekker. De Bank is er daarbij van uitgegaan dat sprake was van een over te sluiten financiering die onder NHG-voorwaarden was verstrekt.

De oversluiting valt niet samen met de einddatum van het rentecontract, waarna dit rentecontract overeenkomstig contractuele voorwaarden wordt voortgezet.

Een adviseur heeft in de adviessamenvatting de boete wegens vervroegde aflossing middels een berekening begroot op € 2.700,-. Later bleek de uiteindelijke boete € 8.900,- te zijn. Consument stelt zich op het standpunt dat de adviseur zijn zorgplicht heeft geschonden en stelt hem aansprakelijk voor de door haar geleden schade.

In een Kifid uitspraak wordt een adviseur aansprakelijk gesteld vanwege het tekort schieten in de uitoefening van de verleende opdracht tot advies en bemiddeling (oversluiting hypotheek).