Het draaide bij het arrest om een verzoek tot vernietiging van een uitspraak van het Gerechtshof in Amsterdam. Dat had een praktische indeling gemaakt van mensen die wel en die niet voor een extra vergoeding in aanmerking komen, op basis van financiële draagkracht. De Hoge Raad heeft die uitspraak echter niet verworpen, waardoor het indelingsmechanisme grotendeels overeind blijft. Wel vindt de Hoge Raad dat rekening moet worden gehouden met de individuele omstandigheden van een gedupeerde.
De meeste gedupeerden zijn ingegaan op een schikkingsvoorstel dat is bedacht door wijlen ECB-president Wim Duisenberg. Daarbij moet de verzekeraar die het product heeft verkocht, twee derde van de restschuld betalen. Een kleine groep bleef procederen en behaalde in juni 2009 een overwinning. Toen bepaalde de Hoge Raad dat sommige klanten recht hebben op een hogere vergoeding: niet alleen twee derde van de restschuld, maar ook twee derde van de eerder betaalde rente (inleg). Dit extraatje geldt alleen voor mensen voor wie de aandelenlease heeft geleid tot een ‘onaanvaardbare last’. Omdat de Hoge Raad niet had gedefinieerd wat precies onaanvaardbaar is, is de juridische strijd doorgegaan. Met het arrest van de Hoge Raad krijgt de formulering van het Hof meer ruimte. Daarbij is bepalend of een huishouden meer of minder te besteden had dan volgens Nibud-normen aanvaardbaar is.
Er is nog een tegenvaller voor de klagers: wie in aanmerking wil komen voor de extra vergoeding, moet eventuele winsten die op eerdere contracten zijn geboekt (toen de beurskoersen nog stegen), in mindering brengen op de vergoeding. Hiermee is de Hoge Raad nog strenger dan de advocaat-generaal.
Bron: FD, 30-04-2011
Fintool
info@fintool.nl
085 111 89 99