Vergoedingsrechten bij informeel samenlevenden: een tussenarrest van het Hof Arnhem-Leeuwarden

Feiten van de Zaak

• De partijen hebben een affectieve relatie gehad zonder huwelijk, geregistreerd partnerschap of samenlevingsovereenkomst.
• De vrouw verkocht haar woning en trok in bij de man.
• Tijdens de samenwoning werd zijn woning verbouwd (kapsalon in de garage, nieuwe keuken, uitbouw), grotendeels betaald door de vrouw.
• Zij claimt dat zij deze kosten als voorschot heeft betaald en dat een compensatie was afgesproken.
• Verder vordert zij terugbetaling van twee overboekingen (8.200,- en 9.982,-), vergoeding van vakantiekosten, misgelopen inkomsten uit haar kapsalon en teruggave van een iPhone.

Juridische Vraag

De kernvraag is:
Kan een informeel samenlevende partner na het einde van de relatie vergoedingen eisen op grond van gemaakte investeringen in de woning van de ander? Hierbij spelen de volgende rechtsgronden:

• Artikel 6:213 BW (overeenkomst)
• Artikel 6:212 BW (ongerechtvaardigde verrijking)
• Artikel 6:2 BW (redelijkheid en billijkheid)

Uitspraak van het Hof

Het hof oordeelt dat er (nog) geen definitief oordeel kan worden gegeven, maar laat de vrouw toe tot het leveren van bewijs dat:

1. Er een afspraak is gemaakt over compensatie voor haar investering in de woning.
2. Zij daadwerkelijk € 22.000 contant aan werklieden heeft betaald.
3. De overboekingen van € 8.200 en € 9.982 leningen waren die terugbetaald moesten worden.

Het hof wijst andere vorderingen (zoals vakantiekosten, gederfde omzet kapsalon, en de iPhone) af wegens gebrek aan onderbouwing of bewijs.

Belangrijke overwegingen van het hof zijn:

• Er was geen samenlevingsovereenkomst, dus algemene regels van het verbintenissenrecht zijn van toepassing.
• Bijdragen aan de woning kunnen slechts worden vergoed als daarover afspraken zijn gemaakt, of als andere gronden zoals ongerechtvaardigde verrijking of redelijkheid/billijkheid dat vereisen.
• De stelplicht ligt bij degene die vergoeding vordert.

Impact voor Financieel Adviseurs

Financieel adviseurs die stellen adviseren in het kader van samenwonen (zonder trouwen of geregistreerd partnerschap) dienen:

• Cliënten actief te wijzen op de risico’s van informele samenlevingsvormen.
• Advies te geven over het opstellen van een samenlevingsovereenkomst waarin financiële afspraken worden geregeld.
• Zorg te dragen voor bewustwording dat investeringen in elkaars vermogen zonder duidelijke afspraken juridisch risicovol zijn.

Deze uitspraak onderstreept dat zonder contractuele grondslag of bewijs een beroep op compensatie niet eenvoudig wordt gehonoreerd.

Bron: De Rechtspraak