De consument is opgelicht en heeft dat gemeld bij de bank. Hij stelt dat de bank meer had moeten doen om hem te helpen zijn geld terug te krijgen. De bank heeft toegelicht waarom zij de NAW-gegevens van de begunstigde niet aan de consument heeft verstrekt.

De consument vordert dat de bank aan haar de NAW-gegevens van de fraudeur, zijnde de ontvanger van het betaling, verstrekt.

Wanneer een betalingstransactie gebeurt zonder instemming van de consument dan moet de bank dat bedrag onmiddellijk terugbetalen, tenzij de consument grof nalatig is geweest. Een echtpaar dat slachtoffer is geworden van een vorm van bankhelpdeskfraude heeft zich met succes beklaagd bij Kifid, zo blijkt uit een gepubliceerde uitspraak.

De consument is tweemaal, vlak na elkaar, slachtoffer geworden van oplichting waarbij derden in totaal meer dan € 100.000,- van zijn bankrekeningen hebben ontvreemd. De consument heeft de bank verzocht deze schade te vergoeden. De bank heeft dit verzoek afgewezen waarna de consument een klacht bij Kifid heeft ingediend.

De Bank heeft het onderpand geveild omdat het verhuurd werd. Consumenten nemen de Bank het moment kwalijk waarop de geldlening werd opgezegd door de Bank. De Commissie is van oordeel dat de Bank daarvoor een ruime termijn heeft gegeven. Van de Bank kon in redelijkheid niet worden verwacht dat zij nog langer zou wachten.

Consumenten zijn slachtoffer geworden van Microsoftfraude. Consument werd gebeld door een persoon die zich voordeed als medewerker van Microsoft. Nadien heeft Consument TAN-codes doorgegeven. Gelet op de vordering van Consumenten tot vergoeding van de vanwege de cybercrime geleden schade, dient de Commissie te beoordelen of die schade voor rekening van de Bank dient te komen.

Een consument heeft zich bij Kifid beklaagd over de registratie van zijn persoonsgegevens door een verzekeraar en over de onderzoekskosten die de verzekeraar in rekening heeft gebracht. Volgens de verzekeraar heeft de consument opzettelijk onjuiste informatie verstrekt bij verschillende meldingen op zijn ongevallenverzekering.

Van een verzekeringnemer is de auto gestolen op enig moment gedurende een periode van ruim drie dagen en op de eerste dag in die periode heeft verzekeringnemer een autoverzekering afgesloten. Verzekeringnemer kan de diefstal niet nauwkeuriger in de tijd plaatsen. Verzekeringnemer heeft niet aannemelijk gemaakt dat de diefstal heeft plaatsgevonden in de verzekerde periode en dat de diefstalschade dus onder de dekking van de verzekering valt.

Consument heeft een kredietaanvraag gedaan en daarbij bankafschriften verstrekt waaruit hij de gegevens van zijn tweede woning verwijderd heeft. Kredietverstrekker heeft Consument daarop geregistreerd in frauderegisters (EVR en Incidentenregister).

Ingevolge artikel 7:930 lid 5 BW is bij schending van de mededelingsplicht geen uitkering verschuldigd, indien Consument heeft gehandeld met het opzet Verzekeraar te misleiden. Daarvan is enkel sprake als de feiten van de casus ondubbelzinnig op fraude wijzen.