In een uitspraak van de Rechtbank Rotterdam komt een adviseur er 'goed' van af, ondanks begunstiging op de polis.

De vriendin van overledene spreekt een assurantietussenpersoon aan voor het feit dat de begunstiging o.a. 'echtgenote' was. Daar zij geen echtgenote was, is de uitkering niet aan haar uitgekeerd.

De ex-vrouw zegt dat de ex-man opzettelijk heeft verzwegen dat er een waardevolle polis was die partijen aan het einde van het huwelijk hadden moeten verdelen. Zij wil daarom de hele waarde van de polis ontvangen (artikel 3:194 lid 2 BW).

Een assurantietussenpersoon mag in het algemeen afgaan op de juistheid van de door zijn opdrachtgever verstrekte informatie en hoeft die informatie niet steeds zelfstandig op juistheid te controleren, tenzij hij concrete aanwijzingen heeft dat de verstrekte informatie onjuist of onvolledig is. Van de assurantietussenpersoon mag worden verwacht dat hij de door cliënt verstrekte gegevens nauwgezet bestudeert, voor zover die gegevens van belang zijn voor het door hem te verstrekken advies. De assurantietussenpersoon dient er voor te zorgen dat zijn advies, voor zover redelijkerwijs mogelijk, mede is gebaseerd op de van de cliënt verkregen informatie, stelt Gerechtshof Amsterdam in haar uitspraak.

De Rechtbank Amsterdam heeft in een geschil over de uitleg van de hoogte van een uitkering uit een overlijdensrisicoverzekering een uitspraak gedaan. De rechtbank legt de overeenkomst niet zo uit als eiser dat doet: het beroep op het contra proferentem beginsel wordt verworpen, omdat er geen twijfel in de zin van de wet en richtlijn bestaat over de uitleg. De tussenpersoon is niet aansprakelijk, omdat onvoldoende gesteld is dat de onduidelijkheid die bij eiser bestond te wijten is aan onjuiste of onvoldoende voorlichting door die tussenpersoon.