Geld op de vlucht

Dit onderzoek reconstrueert de beleidstheorie van het toezicht op liquide middelen en het meldrecht en identificeert indicatoren op basis waarvan uitspraken gedaan kunnen worden over de effecten van het douanetoezicht.

Kennisgevingsverplichting

Op grond van deze Europese verordening (Verordening 2018/1672/EU) zijn vervoerders – bijvoorbeeld vliegtuigpassagiers – die liquide middelen ter waarde van € 10.000 of meer bij zich hebben verplicht hiervan aangifte te doen bij de Douaneautoriteit van de lidstaat waar ze de EU binnenkomen of verlaten. Als de liquide middelen via de post of goederentransport de EU binnenkomen of verlaten, zijn de douaneautoriteiten bevoegd om de afzender of ontvanger hiervan een kennisgevingsverplichting op te leggen. De aangifte of de kennisgeving houdt kort gezegd in dat informatie wordt verstrekt die inzicht geeft in de economische herkomst, het eigendom of het beoogde gebruik van de liquide middelen.

Meldrecht

De Douane kan ook een kennisgevingsverplichting opleggen aan afzenders, vervoerders en ontvangers van liquide middelen ter waarde van € 10.000 of meer die binnen de EU worden vervoerd. Een kennisgevingsverplichting kan ook worden opgelegd ten aanzien van waardevolle goederen (zoals edelstenen, kunst en antiek) en documenten waaruit (buitenlands) bezit van vermogen blijkt die kunnen duiden op witwassen of terrorismefinanciering (bijvoorbeeld eigendomsaktes, contracten en betalingsopdrachten). Deze kennisgevingsverplichting kan zowel worden opgelegd bij EU-grensoverschrijdend vervoer als bij vervoer binnen de EU. Dit onderdeel van het toezicht wordt doorgaans aangeduid als ‘het meldrecht’.

Bron: Rijksoverheid