Zorgplicht is geschonden

Een assurantietussenpersoon dient tegenover zijn opdrachtgever de zorg te betrachten die van een redelijk bekwaam en redelijk handelend beroepsgenoot mag worden verwacht. Het is zijn taak te waken voor de belangen van de verzekeringnemers bij de tot zijn portefeuille behorende verzekeringen. Wat er precies van de assurantietussenpersoon mag worden verwacht, hangt af van de omstandigheden van het geval. Daarbij is van belang de aard en inhoud van de opdracht en de belangen van de cliënt, voor zover kenbaar voor de tussenpersoon.

Assurantietussenpersoon wijst er terecht op dat stelplicht en bewijslast met betrekking tot een zorgplichtschending door de assurantietussenpersoon rusten op de verzekeringnemer.
Echter, zeker in een geval waarin de assurantietussenpersoon wordt verweten iets te hebben nagelaten wat de zorgplicht meebracht, mag wel van hem worden verwacht dat hij dit voldoende gemotiveerd betwist door te onderbouwen waaruit blijkt dat hij dit wel heeft gedaan. De daartoe benodigde kennis bevindt zich immers voornamelijk in zijn domein.

Causaal verband en schade

Vaststaat dat verzekeringnemer geen alarm in de Mercedes heeft laten inbouwen dat voldeed aan de eisen die verzekeraar daaraan stelde en dat om die reden verzekeraar na diefstal van de auto dekking heeft geweigerd. Daarmee is het causaal verband tussen de gemiste verzekeringsuitkering en de zorgplichtschending in beginsel gegeven.

Geen eigen schuld

Volgens adviseur treft verzekeringnemer eigen schuld omdat (i) hij heeft stilgezeten nadat [naam2] aan [naam1] had gevraagd contact met de dealer op te nemen en (ii) van verzekeringnemer had mogen worden verwacht dat hij de polis doornam en bij onduidelijkheid aan de bel zou trekken.

Polisblad

Op het polisblad wordt vermeld dat op deze Mercedes clausule “P1421 SCM alarmsysteem” van toepassing is. Uit die tekst niet in één oogopslag duidelijk wat daarmee wordt bedoeld.
Met name blijkt daar niet uit dat het om alarmklasse 2 gaat en dat het niet gaat om een alarm “af fabriek”, maar om een speciaal in te bouwen alarm. Wel staat op de volgende bladzijde van de polis:

“P1421 SCM alarmsysteem
De verzekering is aangegaan op voorwaarde dat de auto die op de polis staat is voorzien van een VbV/SCM alarmsysteem.
Het SCM-certificaat is drie jaar geldig. Na drie jaar bent u verplicht om aan te tonen dat het systeem is goedgekeurd bij een erkend inbouwbedrijf.”

Uit die woorden blijkt ook niet van een alarmklasse 2, maar er valt wel uit op te maken dat er kennelijk inzake het alarm een eis wordt gesteld waarbij sprake is van een certificaat en inbouw door een erkend bedrijf. In de verhouding tussen verzekeringnemer en verzekeraar geldt als uitgangspunt dat van verzekeringnemer mag worden verwacht dat hij de polis en bijbehorende voorwaarden aandachtig doorneemt en dat hij bij eventuele onduidelijkheden vragen stelt. Het had daarom mogelijk in de verhouding tussen verzekeringnemer en verzekeraar op de weg van verzekeringnemer gelegen opheldering te vragen over de alarmclausule.

Echter, het nalaten daarvan vormt in de verhouding tussen verzekeringnemer en adviseur naar het oordeel van het hof geen reden de schadevergoedingsplicht van adviseur te verminderen. Verzekeringnemer mocht in hoge mate vertrouwen op de deskundigheid van de door hem ingeschakelde assurantietussenpersoon, waar hij buiten de autoverzekering ook al zijn andere verzekeringen en hypothee6k heeft afgesloten.

Met name het feit dat de assurantietussenpersoon wel geïnformeerd heeft naar het alarm in de auto maar daarna niets heeft teruggekoppeld over het niet geschikt zijn en de consequenties daarvan mocht bij verzekeringnemer het vertrouwen doen postvatten dat het wel goed zat met het alarm.

Als hij dan onder die omstandigheden de bewuste polisclausule niet aandachtig genoeg heeft bekeken, is dat naar het oordeel van het hof een omstandigheid die qua verwijtbaarheid in het niet valt bij de ernst van de normschending van de door hem ingeschakelde professional, zodat met toepassing van de billijkheidscorrectie (artikel 6:101 lid 1 slot BW) de schade geheel voor rekening van adviseur dient te blijven.

Het beroep op eigen schuld van verzekeringnemer faalt.

Bron: Rechtspraak.nl