In een Kifid uitspraak wordt een adviseur aansprakelijk gesteld vanwege het tekort schieten in de uitoefening van de verleende opdracht tot advies en bemiddeling (oversluiting hypotheek).

De Commissie bij Kifid heeft een uitspraak gedaan op de vraag op welke datum de vergelijkingsrente dient te worden vastgesteld bij een vervroegde aflossing. Deze datum was bepalend voor de vaststelling van de hoogte van de boeterente. In de periode tussen de opgave van de aflosnota en daadwerkelijke aflossing was de hypotheekrente gedaald.

Consumenten hebben voor de aankoop van een nieuwbouwwoning een hypothecaire geldlening met bouwdepot afgesloten bij de Bank. De bouw van de woning liep vertraging op, tot na het einde van de looptijd van het bouwdepot.

In verband met het aflopen van de rentevastperiode voor de hypothecaire geldlening van de consument, heeft de bank iets meer dan drie maanden daarvoor een rentevoorstel uitgebracht aan de consument.

De bank heeft de consumenten in 2016 een hypothecaire geldlening verstrekt. Korte tijd later hebben de consumenten één van de drie leningdelen vervroegd terugbetaald. De consumenten vinden dat de bank op dat moment de risicoklasse had moeten aanpassen.

De consument heeft gesteld dat de adviseur tijdens het oriëntatiegesprek wist of behoorde te weten dat vrijwel zeker geen geldverstrekker zijn hypotheekaanvraag zou goedkeuren. De consument heeft dus gesteld dat de adviseur de opdracht tot dienstverlening nooit had mogen aannemen en vordert dat de factuur van de adviseur wordt kwijtgescholden.

Consument heeft een spaarhypotheek bij de Bank. Hij wil extra storten in de spaarpolis of aflossen op zijn geldlening. Om binnen de fiscale bandbreedtes te blijven, moet de looptijd van de spaar-polis worden ingekort.

De consument klaagt bij Kifid dat de bank discrimineert op basis van leeftijd omdat het voor hem en zijn partner met het bereiken van de pensioengerechtigde leeftijd niet meer mogelijk is om eenzelfde hypothecaire geldlening bij de bank af te sluiten of mee te nemen op basis van de zogeheten verhuisfaciliteit. De bank heeft nooit vermeld dat zij vanaf pensioengerechtigde leeftijd niet meer uitgaat van inkomen uit werk en ook niet uitgaat van inkomen uit vermogen.

Volgens consument heeft de bank de consument niet gewaarschuwd voor de extreme rentestijging in zeer korte tijd, terwijl de bank dat wel had moeten doen. Deze rentestijging was een totale verrassing voor de consument. De bank had als financieel deskundige partij deze rentestijging behoren te zien aankomen omdat dit vanwege allerlei feiten en omstandigheden te voorzien was.

Aan de geldlening is een spaarverzekering gekoppeld die bij een verzekeraar is afgesloten. De consument wil de geldlening met (onder meer) de spaarverzekering helemaal aflossen.