Op Verzekeraar als professioneel handelende verzekeraar rust de verplichting ervoor zorg te dragen dat de belangrijke mededelingen – zoals de op grond van de Riav 1994 en de CRR 1998 vereiste informatie – Consument bereiken.

Bij het afsluiten van een beleggingsverzekering hebben de verzekeraar en de bank als tussenpersoon verzuimd om de consument te wijzen op het recht om de verzekering binnen twee weken schriftelijk op te zeggen. Zowel de verzekeraar als de bank zijn op dit punt tekort geschoten.

Een verzekeringnemer heeft in 1998 een lijfrente koopsompolis afgesloten. Bij de expiratie na 20 jaar (2018) wenst verzekeringnemer de polis voor 10 jaar te verlengen. De verzekeraar heeft de polis met 10 jaar verlengd, maar tevens de overlijdensdekking (opnieuw) op 90% van de opgebouwde waarde op het moment van overlijden van de verzekerde gesteld. Na 5 jaar + 1 dag wordt de overlijdensdekking verhoogd naar 100%. Verzekeringnemer is het hier niet mee eens en heeft bij Kifid een klacht ingediend.

A.s.r. moet de door een consument betaalde poliskosten voor een beleggingsverzekering terugbetalen. Bij het afsluiten van de beleggingsverzekering was voor de consument uit de voorwaarden niet af te leiden wat de hoogte en samenstelling van de poliskosten zouden zijn. In die omstandigheden is het beding over de poliskosten niet van toepassing, zo oordeelt de Commissie van Beroep van Kifid.

Een bank is ten aanzien van de hypotheekconstructie als adviseur en ten aanzien van de verzekering als assurantietussenpersoon opgetreden. De Commissie ziet zich voor de vraag gesteld of de adviseur de consument had moeten informeren over de verschillen tussen de Robecofondsen en de Achmeafondsen, meer in het bijzonder over de omstandigheid dat de Achmeafondsen veel minder dividend uitkeren, en de omstandigheid dat Robeco Interpolis een korting gaf op de fondsbeheerkosten die (gedeeltelijk) werd doorgegeven aan de klant.