In 2016 heeft belanghebbende een aannemingsovereenkomst gesloten met een aannemer voor de bouw van een appartement. Zij heeft een bedrag voor het betalen van de bouwtermijnen op een spaarrekening apart gezet.

Op de Nederlandse spaarrekeningen stond eind januari bij elkaar 328,4 miljard euro, circa zestien miljard meer dan een jaar eerder. Consumenten zijn onzeker over hun financiële situatie en houden de hand op de knip. Het merendeel van de consumenten is dan ook van plan om dit jaar het spaargeld verder op te bouwen. Eén op de vijf consumenten met spaargeld is van plan dit jaar in de woning te investeren (21%), zij hebben spaargeld gereserveerd voor geplande onderhoudswerkzaamheden. Consumenten die niet van plan zijn hun spaargeld in de woning te investeren, zullen zich wel tot het spaartegoed wenden voor onverwachte uitgaven voor de woning, zoals het vervangen van apparatuur of installaties die kapot gaan. Dit blijkt uit het WoonOmnibus onderzoek van USP Marketing Consultancy dat is uitgevoerd onder ruim 500 consumenten.

Er is schade ontstaan aan de woning van de consumenten doordat de vloer van de garage gedeeltelijk is verzakt. Tijdens het onderzoek naar de oorzaak van de schade is gebleken dat de consumenten nog niet in de woning woonden omdat de woning nog verbouwd werd.

Op 1 januari 2013 was de oude woning nog steeds niet verkocht, waardoor de belanghebbende uit de 3-jaarstermijn van art. 3.111(2) Wet IB 2001 liep waarbinnen hypotheekrente voor twee woningen aftrekbaar kan zijn (verhuisregeling) en waardoor de oude woning fictief werd vervreemd en overging naar box 3. De rente op de oude lening is vanaf 1 januari 2013 in beginsel niet meer aftrekbaar.

Had de adviseur Consument erop moeten wijzen dat de woonhuisverzekering beperkte dekking zou bieden bij leegstand en mogelijk aanpassing behoefde?

De Commissie is van oordeel dat de Adviseur toerekenbaar tekort is geschoten door de wensen en voorkeuren van Consument niet in kaart te brengen c.q. de wensen en voorkeuren niet zodanig vastleggen dat daaruit ondubbelzinnig de betreffende wensen en voorkeuren van Consument kunnen worden afgeleid.

Energie besparen doe je nu. Dat is het motto van een campagne om huiseigenaren te stimuleren hun dak, vloer, gevel, spouwmuur of ramen te isoleren. Veel mensen hebben geen idee wat isolatie kost, en 60 tot 70% schat te laag in wat het oplevert. Uit een enquête blijkt dat de helft van de ondervraagden wel (zeer) geïnteresseerd is in energiebesparende maatregelen.

Begin dit jaar heeft een relatie van ons kantoor (tijdelijk) een familiehypotheek afgesloten bij haar ouders. Deze lening was bestemd voor een grote verbouwing en de lening is als zodanig geregistreerd bij de Belastingdienst. Nu de stofwolken zijn gedaald en de verbouwing afgerond is, blijkt er nog een groot bedrag in 'bouwdepot' te staan. Dit restant is teruggestort aan de ouders. Nu heeft de partner van relatie ook inkomen uit werk en kan de lening overgesloten worden naar de huidige geldverstrekker (verhoogde inschrijving). Hoe kan dan de bestaande lening bij de Belastingdienst worden afgemeld?

In de motie De Vries is geconstateerd dat funderingsherstel alleen per bouwblok kan worden aangepakt en dat dit niet van de grond kan komen als één van de betrokken bewoners de financiering niet rond kan krijgen. Minister Blok heeft naar aanleiding van deze motie het voorstel aanpak funderingsherstel van het Kennis Centrum Aanpak Funderingsproblematiek (KCAF) aan de Tweede Kamer gezonden.

De maatregelen waarmee minister Blok (wonen) de kwaliteit van de bouw wil verbeteren hebben een averechts effect. De voorstellen leiden tot veel meer bureaucratische rompslomp en zijn daardoor kostenverhogend. Maar ze zijn vooral een gevaar voor de bouwkwaliteit, die nu juist door bouwproducenten in de woningbouw via de huidige Woningborg en SWK garantieregelingen al goed geregeld is. “In veel opzichten zorgen de voorstellen voor een ernstige verzwakking van de positie van de bouwconsument.”