De wet kent twee beperkte zakelijke rechten. Deze rechten zijn het recht van pand en het recht van hypotheek. Deze rechten dienen als zekerheid bij een (geld)vordering.

Een eigenaar kan besluiten zijn eigendomsrecht in te perken en een ander (tijdelijk) het recht geven om feitelijk gebruik te maken van die zaak. Het betreft hier een beperkt recht, welke we vruchtgebruik noemen.

Ook het recht van opstal is een beperkt zakelijk recht en wordt afgeleid van het absolute eigendomsrecht.

Een gemeente kan ervoor kiezen grond in erfpacht uit te geven. Daarbij blijft zij eigenaresse van de grond. De gebruiker van de grond betaalt hiervoor een vergoeding, de canon. Erfpacht komt men onder andere tegen in de vier grote steden.

Erfdienstbaarheid is een beperkt zakelijk recht en wordt afgeleid van een eigendomsrecht. Een erfdienstbaarheid is een last die op een bepaalde onroerende zaak rust ten behoeve van een andere onroerende zaak. Een bekend voorbeeld is het recht van overpad.

Eigendom is het meest omvattende recht dat een persoon op een zaak kan hebben en wordt daarom ook wel een absoluut recht genoemd. Met andere woorden: het eigendomsrecht kan worden gehandhaafd tegenover iedereen.

Centraal binnen het vermogensrecht staat het vermogen van personen. Vermogens ondergaan voortdurend grote en kleine wijzigingen. Er ontstaan vermogensverschuivingen, dat wil zeggen dat goederen overgaan van het ene naar het andere vermogen.

Pleegt iemand een onrechtmatige daad, dan vloeit daaruit jegens de benadeelde voort de verplichting tot het voldoen van een schadevergoeding.