Consument en zijn ex-partner hebben een hypothecaire geldlening bij de bank. In verband met de echtscheiding verzoekt Consument de bank om de ex-partner uit de hoofdelijke aansprakelijkheid te ontslaan. De Bank heeft dit verzoek afgewezen.

Consument stelt dat de Bank bij de vergoeding voor vervroegde aflossing meer dan haar daadwerkelijk geleden schade in rekening brengt. Niet in geding is dat de Bank de berekening van haar financiële nadeel bij vervroegde aflossing heeft gebaseerd op de berekeningsmethodiek zoals is opgenomen in de Leidraad van de AFM. Aangenomen wordt dat de Bank een acceptabele berekening heeft gemaakt, waartegenover Consument het tegendeel niet aannemelijk heeft gemaakt.

Een geldverstrekker mag niet zonder meer vertrouwen op inkomensgegevens van de consument, maar moet de inkomensgegevens op juistheid en betrouwbaarheid controleren. Een geldverstrekker liet dit na en schoot daarmee tekort in haar zorgplicht om te waken voor overkreditering.

Consument heeft bij het aangaan van de hypothecaire geldlening zelf een onjuist jaarinkomen opgegeven. Vervolgens is een hypothecaire geldlening verstrekt door geldverstrekker waarvan Consument de maandelijkse lasten niet kon dragen. Consument stelt dat de geldverstrekker hem had moeten beschermen tegen zijn ondeskundigheid en derhalve zijn gegevens had moeten controleren.

Consument heeft een bankspaarhypotheek, waarop hij in beginsel extra kan inleggen. Consument wil een extra inleg doen waardoor hij buiten de fiscale bandbreedte valt. In de algemene voorwaarden staat dat alleen overeengekomen bedragen mogen worden ingelegd.

Een bank is ten aanzien van de hypotheekconstructie als adviseur en ten aanzien van de verzekering als assurantietussenpersoon opgetreden. De Commissie ziet zich voor de vraag gesteld of de adviseur de consument had moeten informeren over de verschillen tussen de Robecofondsen en de Achmeafondsen, meer in het bijzonder over de omstandigheid dat de Achmeafondsen veel minder dividend uitkeren, en de omstandigheid dat Robeco Interpolis een korting gaf op de fondsbeheerkosten die (gedeeltelijk) werd doorgegeven aan de klant.

Een consument heeft een klacht ingediend bij Kifid met de vraag of de adviseur na expiratie van de onderhavige lijfrenteverzekering en de uitbetaling van een gedeelte van het vrijgevallen kapitaal de consument meer actief had moeten begeleiden voor wat betreft de bestemming van het resterende kapitaal.

Tussen partijen staat vast dat Verzekeraar ten onrechte aan Consument heeft medegedeeld dat er sprake was van een onbelast saldo van € 10.890,72. Op basis van de voorhanden zijnde stukken komt de Commissie echter tot de conclusie dat Consument redelijkerwijs op de hoogte had kunnen en dus moeten zijn dat de mededeling ten aanzien van het onbelaste saldo onjuist was.

De Commissie stelt vast dat tussen partijen niet ter discussie staat dat, hoewel de fout tot een evident ander bedrag leidt, dit voor Consument niet kenbaar was of behoefde te zijn, omdat immers sprake is van ingewikkelde berekeningen.

Consumenten stellen zich bij een klacht bij Kifid op het standpunt dat de adviseur heeft toegezegd dat zij de boete wegens tussentijdse herziening van de rente van de hypothecaire geldlening fiscaal zouden kunnen aftrekken en derhalve 40% van het bedrag van de boeterente van de fiscus terug zouden krijgen.