De vraag die partijen verdeeld houdt is de vraag of de Adviseur rekening had moeten houden met de situatie dat Consument mogelijk in de toekomst zijn woning zou willen verhuren. Daarbij speelt ook de vraag of de Adviseur Consument expliciet had moeten wijzen op het verhuurbeleid van de geadviseerde geldverstrekker. Kortom, partijen zijn verdeeld of de Adviseur passend advies heeft gegeven.

Het Europese Hof van Justitie heeft op 24 oktober 2024 een belangrijke uitspraak gedaan over de uitleg van het begrip ‘consument’ in de Europese richtlijn voor oneerlijke bedingen in consumentenovereenkomsten.

Kifid heeft in eerdere uitspraken al beslist dat een geldverstrekker tijdelijke verhuur niet hoeft toe te staan, maar wat als het slechts om een vakantieperiode gaat? Een consument heeft de Bank om toestemming verzocht om zijn woning voor drie maanden te mogen verhuren. De Bank heeft geen toestemming verleend.

Consument voldoet niet meer aan de door de bank gestelde voorwaarden rond tijdelijke verhuur van het met het recht van hypotheek belaste verbonden onderpand. De huiseigenaar vordert via Kifid toestemming voor verhuur.

Consumenten hebben een nieuwe woning gekocht en willen hun oude woning verhuren. De Bank heeft het verzoek tot verhuur geweigerd. In de voorwaarden is een verbod tot verhuur opgenomen. De Commissie oordeelt dat het in beginsel aan de Bank is of zij deze toestemming verleent. Dit behoort tot haar beleidsvrijheid. Zij kan de toestemming dan ook weigeren.

Een huiseigenaar heeft bij de bank een hypothecaire geldlening afgesloten voor de financiering van een woning. Op grond van de hypotheekakte mag consument ('klager' bij Kifid) de woning niet zonder schriftelijke toestemming van de bank verhuren. Op een gegeven moment heeft de eigenaar aan de bank om toestemming verzocht om de woning te verhuren. De bank heeft dit verzoek tot verhuur afgewezen.