De Hoofdlijnennotitie uitwerking pensioenakkoord meldt dat “als kern van het nieuwe pensioencontract wordt aangesloten bij het idee dat een positief of negatief rendement (of andere schokken) in een ideale situatie voor alle fondsdeelnemers eenzelfde invloed heeft op het te verwachten pensioenresultaat.

Door de lage rente zal het vermogen van pensioenfondsen minder snel groeien. Bij een langdurig lage rente is het daarom in de toekomst nodig opnieuw te bepalen of meer inleg van deelnemers nodig is en wellicht het pensioeninkomen omlaag moet worden bijgesteld.

Minister Koolmees meldt de uitkomsten van berekeningen van de effecten van de overgang op het nieuwe pensioencontract voor 3 verschillende verzamelingen financieel-economische scenario’s. Het pensioencontract is onderdeel van het pensioenakkoord. Tevens gaat hij in op de evaluatie van de Wet pensioencommunicatie.

De voorgenomen overgang naar een nieuw pensioenstelsel zonder doorsneesystematiek is gunstig voor toekomstige deelnemers, maar ongunstig voor de meeste bestaande deelnemers. De doorsneesystematiek is ongunstig voor mensen die halverwege hun loopbaan zelfstandige worden en gaat niet goed samen met keuzevrijheid bij de inleg.

Pensioencontracten met een collectief vermogen genereren meer welvaart dan contracten met een individueel vermogen, doordat ze resulteren in een hoger of stabieler pensioen. Pensioencontracten met een collectief vermogen en een open spreidingsmechanisme voor schokken delen risico en rendement met toekomstige opbouw. Dat meldt CBP in haar publicatie.

Het is voor pensioenfondsen lastig tegelijk beleggingsrisico te nemen én het renterisico af te dekken. Het nemen van beleggingsrisico is nodig om de pensioenen betaalbaar te houden. Het afdekken van renterisico voorkomt dat het pensioen tegenvalt als de rente laag is. De vraag welk pensioenstelsel deze beide aspecten het beste kan combineren is actueel door de discussie over de toekomst van het Nederlandse stelsel.

In een publicatie van het CPB worden mogelijke transitiepaden voor afschaffing van de doorsnee­systematiek binnen de huidige uitkeringsovereenkomst geschetst. De doorsneesystematiek, waarin de premie en de opbouw van rechten (in % van het pensioengevend loon) voor alle deelnemers gelijk zijn, negeert het verschil in beleggingshorizon tussen inleg op jonge leeftijd en inleg op latere leeftijd. Dit leidt tot herverdeling, verstoring van de arbeidsmarkt en bemoeilijkt ruimere keuzevrijheid bij de inleg. Een overgang van de doorsneesystematiek naar degressieve opbouw leidt tot een hiaat in de pensioenopbouw van bestaande deelnemers, met name voor die rond middelbare leeftijd.

Binnen de meeste pensioenregelingen is sprake van een forse herverdeling van jong naar oud. Dit is het gevolg van de doorsneesystematiek. De kosten voor verandering van dit systeem kunnen oplopen tot honderd miljard euro. Dat schrijven Marcel Lever, Jan Bonenkamp en Ryanne Cox in de CPB Policy Brief ‘Doorsneesystematiek in pensioenen onder druk?’. Deze Policy Brief beoogt een toegankelijke samenvatting te zijn van de meer technische CPB Notitie ‘Eindrapportage Voor- en nadelen van de doorsneesystematiek’, die eind december 2013 werd gepubliceerd.

Nederlanders maken zich steeds meer druk om de economie. Dat blijkt uit cijfers van het Sociaal Cultureel Planbureau.

In augustus is de werkloosheid opnieuw gestegen. In de afgelopen vier maanden waren er drie waarin de werkloosheid opliep.