De URM schrijft voor op welke manier pensioenuitvoerders het pensioen in drie scenariobedragen moeten berekenen: het te verwachten pensioen, het pensioen als het mee zit en het pensioen als het tegen zit.

De bevindingen van het evaluatieonderzoek hebben ten eerste geleid tot de beleidsconclusie dat op dit moment voor toepassing van pensioencommunicatie het gebruik van twee duizend scenario’s toegestaan blijft. Dit aantal wordt nu niet vergroot, in tegenstelling tot wat uw vragen mogelijk suggereren.

Ten tweede is de conclusie dat de reeds voorgeschreven minimaal jaarlijkse rekenfrequentie niet wordt gewijzigd in een minimale frequentie van elk kwartaal. De evaluatie geeft geen aanleiding voor aanpassing van wat daarover nu is vastgelegd in de regelgeving.

Kwartaaleffecten

Uit het evaluatieonderzoek is gebleken dat het rekenen met de meest actuele scenarioset in veel gevallen aanmerkelijk bijdraagt aan de kwaliteit van de informatievoorziening aan de deelnemer. Het kan een aanzienlijk positief effect hebben op de nauwkeurigheid van de prognose van het te bereiken pensioen. Zeker in periodes waarin er grote schommelingen op de financiële markten optreden, treedt dit effect op. Mede met het oog op het nieuwe pensioenstelsel waarin de pensioenen meer gaan meebewegen met de ontwikkelingen op de financiële markten, is het belangrijk dat pensioenuitvoerders rekenen met de meest actuele scenarioset. Ik heb gekozen voor actualiteit van pensioeninformatie, ook met het oog op bewustwording voor het nieuwe stelsel. Om die reden geldt met ingang van 1 januari 2022 de tijdelijke afwijking niet meer. In 2018 is reeds aangekondigd dat deze uitzondering gold tot en met 31 december 2021, zodat pensioenuitvoerders zich tijdig konden voorbereiden. Met het vervallen van deze tijdelijke afwijking wordt effectief voorgeschreven dat pensioenuitvoerders de meest actuele scenarioset moeten toepassen, die aansluit bij het kwartaal waarin de berekeningsdatum van de pensioenbedragen ligt.

Jaarlijks

De pensioenkoepels hebben aangegeven dat het vervallen van de tijdelijke afwijking per 2022, in combinatie met de twee andere beleidsconclusies, namelijk eens per jaar rekenen met tweeduizend scenario’s, goed uitvoerbaar is en niet zou leiden tot een aanmerkelijke verhoging van de uitvoeringskosten voor pensioenuitvoerders.
Het is denkbaar dat pensioenuitvoerders in een bijzonder geval niet zouden kunnen voldoen aan het voorschrift om gebruik te maken van de meest actuele scenarioset. Dit zou het geval kunnen zijn wanneer ze niet eens per jaar de pensioenbedragen voor deelnemers berekenen, zoals wettelijk bepaald, maar in real time, dus vrijwel continue en beduidend vaker dan wettelijk voorgeschreven. In de eerste week van het betreffende kwartaal zouden deze real time berekeningen niet gemaakt kunnen worden aan de hand van de scenarioset van dat kwartaal omdat het dan nog niet beschikbaar kan worden gesteld.

Bron: Rijksoverheid