Het is al een flink aantal jaren mogelijk voor een werkgever om eigenrisicodrager te worden. Het was dus wachten op de situatie waarin een werkgever niet meer in staat is om de door het Uitvoeringsinstituut  werknemersverzekeringen (UWV) gedane uitkeringen, te kunnen betalen. Kortgeleden heeft de Centrale Raad van Beroep hierover een relevante uitspraak gedaan.

De problemen voor mensen met een arbeidsbeperking waren en zijn er nog steeds. Ondanks dat de Overheid er het nodige aan doet om het voor werkgevers aantrekkelijker te maken om mensen met een beperking tot de arbeidsmarkt in dienst te nemen. Om die reden heeft de Eerste Kamer kortgeleden vrijwel unaniem het wetsvoorstel “Vereenvoudiging Banenafspraak en Quotumregeling voor mensen met een arbeidsbeperking” aangenomen.  Wat verandert er door deze wet?

In de afgelopen jaren maakte het Uitvoeringsinstituut werknemersverzekeringen (UWV), jaarlijks rond medio september de nieuwe premies voor de Werkhervattingskas (Whk) bekend voor het volgende jaar. De Whk bestaat uit de premie voor de Werkhervatting Gedeeltelijk Arbeidsgeschikten (WGA) en de Ziektewet (ZW). En dan ontstond er soms een race tegen de klok omdat je uiterlijk 1 oktober aan de Belastingdienst kenbaar diende te maken, dat je wilde overstappen naar eigenrisicodrager of dat je juist wilde terugkeren naar het publieke bestel. Door vanaf 2024 de premiepercentages eerder te publiceren, is dit veranderd. Er is meer tijd om deze afweging te maken.

Bij de keuze voor eigenrisicodrager voor de WGA speelt de premiehoogte bij een werkgever een grote rol. Voor eigenrisicodragers kan een terugkeer naar UWV financieel interessant zijn. In de kamerbrief van 21 september 2015 heeft minister Asscher een maatregel aangekondigd ter voorkoming van ongewenst strategisch gedrag in de hybride WGA-markt.

Onderdeel van de Miljoenennota 2017 is de Rijksbegroting 2017 van het ministerie van Sociale Zaken en Werkgelegenheid. Het betreft een financiële begrotingsstaat, uitgewerkt in een 13-tal beleidsartikelen (wetgevingsbieden) en vier niet-beleidsartikelen. Op vijf wetgevingsgebieden is een aantal, voor de adviseur Inkomen, belangrijke beleidswijzigingen voor 2017 geïnventariseerd en op hoofdlijnen uitgewerkt.

In het dagloonbesluit dat vanaf 1 juli 2015 van kracht is, wordt voor de vaststelling van een WW-uitkering  een berekeningswijze van het dagloon gehanteerd die nadelig kan uitwerken voor  flexwerkers, herintreders, starters en werknemers die na de wachttijd voor de Wet WIA minder dan 35% arbeidsongeschikt zijn. Het kabinet heeft besloten per 1 januari 2017 een wijziging door te voeren waardoor dit voor de hiervoor genoemde groepen WW-gerechtigden tot een hoger dagloon kan leiden en daarmee een hogere WW-uitkering. Tevens wordt door een extra wijziging in het Dagloonbesluit het dagloonverlagende effect van werkstakingen weggenomen. Daarnaast is in een apart ministeriële regeling een eenmalige tegemoetkomingsregeling geregeld voor mensen met een WW-uitkering, welke is toegekend vanaf 1 juli 2016 maar vóór 1 december 2016, die het voordeel van de aanpassingen missen.

In de praktijk blijkt dat er werkgevers zijn die allerlei constructies gebruiken om minder dan het minimumloon uit te betalen. Zonder instemming worden bijvoorbeeld bedragen voor maaltijden, huisvesting, boetes of premies voor zorgverzekering, ingehouden op of verrekend met het minimumloon. Dit worden schijnconstructies genoemd. De Wet Aanpak Schijnconstructies regelt dat werknemers beter beschermd worden tegen malafide werkgevers en onderbetaling, lager dan het minimumloon. Andere werknemers en bonafide werkgevers worden hierdoor tevens beter beschermd tegen oneerlijke concurrentie. Daarnaast biedt de wetgeving bepalingen die handhaving van het arbeidsrecht door Inspectie SZW verbetert. De WAS is per 1 juli 2015 van kracht en per die datum zijn een drietal bepalingen van kracht geworden. Per 1 januari 2016 zijn daar nog eens drie bepalingen bijgekomen en per 1 januari 2017 zal het onderdeel “Verbod op inhoudingen op het minimumloon” toegevoegd worden en in werking treden. 

Sinds 18 november 2016 is voor werkgevers, die een werknemer met een arbeidsbeperking aannemen,  het werkgeversrisico van loondoorbetaling bij ziekte afgedekt met een no-riskpolis van onbepaalde tijd. De al op 1 januari 2016 doorgevoerde wetswijziging inzake de mobiliteitsbonus voor de gehele doelgroep van de banenafspraak blijft van toepassing. Verder heeft het UWV een  online personeelsbank geopend met de gegevens van al bijna 60 duizend werkzoekenden met een arbeidsbeperking, waardoor het voor werkgevers nog makkelijker wordt gemaakt om met  mensen met een arbeidshandicap in contact te komen teneinde ze in dienst te nemen.

De Centrale Raad van Beroep heeft in een uitspraak op 19 juli 2017 bepaald dat in het geval van een lager dagloon tijdens een periode van ziekte, dit niet mag leiden tot  een lagere WW-uitkering bij werkloosheid. Doordat deze uitspraak ook van belang is voor de Adviseur Vermogen, wordt hij ook in deze module opgenomen.  

Op vrijdag 22 september is de goedkeuring voor de aanpassing van het Besluit fondsen en spaarregelingen in het Staatsblad gepubliceerd, waardoor het voor werkgevers en werknemers mogelijk wordt om op cao-niveau afspraken te maken over een private aanvulling op de werkloosheidsuitkering. Financiering vindt plaats vanuit een nieuw boven-sectoraal fonds. Hierdoor wordt het mogelijk om de duur van de in afbouw zijnde rechten op een WW-uitkering en daaraan gekoppelde WGA loongerelateerde uitkering (per 1 april 2019:  24 maanden) weer te herstellen tot het niveau van 31 december 2015: 38 maanden.