In het kader van het hersteladvies zijn Consument en Adviseur met elkaar in contact gekomen. Daarna is opdracht gegeven voor herstructurering van de hypothecaire geldlening. De adviseur gaat eenzijdig over tot sluiten van het dossier nadat de eerste offerte verloopt. De consument gaat daarmee niet akkoord. De Commissie oordeelt dat Adviseur de overeenkomst van opdracht niet rechtsgeldig heeft opgezegd en daardoor verplicht is tot schadevergoeding.

Een financieel adviseur mag nazorg in rekening brengen die uitgaat boven de uit de Wft ontstane zorgplicht meent de Geschillencommissie Financiële Dienstverlening (Kifid).

Een adviseur heeft niet dan wel onvoldoende de bestaande hypothecaire contractuele relatie onderzocht. De adviseur heeft daardoor niet vastgesteld dat ook in het geval van algehele vrijwillige aflossing wegens verkoop van de verbonden woning mogelijk boeterente verschuldigd zou zijn, stelt Kifid.

Ingevolge artikel 7:930 lid 5 BW is bij schending van de mededelingsplicht geen uitkering verschuldigd, indien Consument heeft gehandeld met het opzet Verzekeraar te misleiden. Daarvan is enkel sprake als de feiten van de casus ondubbelzinnig op fraude wijzen.

Consument heeft bij Verzekeraar een autoverzekering gesloten. Op het polisblad staat onder meer het volgende vermeld: "Aanschafwaarderegeling: de regeling in de polisvoorwaarden is van toepassing tot 36 maanden na aanschaf van het voertuig". De auto van Consument is binnen de genoemde periode van 3 jaar gestolen. Verzekeraar heeft hierop de dagwaarde van het voertuig vermeerderd met 10% aan Consument uitgekeerd. De aanschafwaarderegeling is conform de verzekeringsvoorwaarden alleen van toepassing voor auto's met een aanschafwaarde tot € 50.000,00.

Een consument heeft een hypotheekofferte geaccepteerd na de geldigheidsdatum ervan een hypotheekofferte. Niet gebleken is, dat de Bank had moeten weten dat de offerte getekend onderweg was. De door Consument ingeschakelde tussenpersoon heeft de Bank te laat op de hoogte gebracht van de acceptatie van de offerte.

Vanwege fiscaal voordeel, wenste een consument de hypotheekrente (6 maanden) vooruit te betalen. In het verleden was dit bij de bank mogelijk, maar is deze optie vanwege de kosten afgeschaft.

Consument was bij het aangaan van de hypothecaire lening niet geïnformeerd over de opschortende voorwaarde van de NHG-garantie. Zolang de opschortende voorwaarde nog gold kon zij op de NHG-garantie geen beroep doen. De Bank is daarmee destijds tekortgeschoten in haar informatieplicht.

Een consument sluit via een assurantietussenpersoon een autoverzekering. Op het polis- en clausuleblad is vermeld dat de auto moet zijn beveiligd met een bepaald type beveiligingssysteem. Vast staat dat het voertuig niet over de vereiste beveiliging beschikt. Na diefstal wordt de claim door de verzekeraar afgewezen.

Consument is een zelfstandige ondernemer en heeft advies ingewonnen bij een hypotheekadviseur teneinde een hypothecaire geldlening te verkrijgen. In het oriënterende gesprek heeft de hypotheekadviseur onterecht het (negatieve) eigen vermogen van Consument niet meegenomen in zijn beoordeling en heeft de aanvraag slechts gebaseerd op het gemiddelde jaarinkomen van de laatste drie kalenderjaren.

Consumenten woonden vanwege de grootschalige verbouwing niet in de woning. De schade wordt door de verzekeraar vanwege de leegstand niet vergoed. Consumenten verwijten hun assurantieadviseur dat hij hen geen verzekering heeft geadviseerd die dekking bood en dat zij niet op de hoogte waren dat zij niet verzekerd waren bij langdurige leegstand.

In een Kifid uitspraak wordt ingegaan op de zorgplicht voor monitoring van een (extra) storting. Vanwege onvoldoende saldo bij de rekeninghouder was een hoge storting van €14.000 niet mogelijk. Klager claimt nu het verschil in doelkapitaal vanwege het ontbreken van deze storting.

De Commissie van Beroep heeft een klacht van consument afgewezen in verband met het inkomenshiaat dat zij heeft tussen einddatum uitkering van de collectieve arbeidsongeschiktheidspensioenverzekering (65 jaar) en haar nieuwe AOW-leeftijd (67 jaar). De CvB geeft aan dat er geen zorgplicht gold voor de verzekeraar om te wijzen op een mogelijke toekomstige verhoging van de AOW-leeftijd of om een uitloopdekking aan te bieden.

In de overeenkomst is bepaald dat Consument voor de dienstverlening van de Adviseur een vast honorarium verschuldigd is van € 2.000,-. Echter, ook is in de overeenkomst opgenomen dat Consument geen bedrag verschuldigd is op het moment dat de bemiddeling van de Adviseur niet heeft geleid tot het afsluiten van een hypothecaire geldlening.

De klacht van Consument heeft betrekking op de kwaliteit van het verstrekte advies en de door de Adviseur verstuurde factuur. De Commissie oordeelt dat de Adviseur een passend advies heeft verstrekt. Voorts oordeelt de Commissie dat de Adviseur tweemaal de documentatie heeft overhandigd waarin de werkwijze en de kosten zijn beschreven.

In een Kifid uitspraak wordt ingegaan op de rol van een assurantietussenpersoon bij het omzetten van een beleggingsverzekering naar een bankspaarproduct. De beleggingsverzekering met een lijfrenteclausule viel onder het fiscale regime van de pre-Brede Herwaardering. Bij het oversluiten van deze verzekering naar een bankspaarproduct is dit fiscale regime komen te vervallen.

Consumenten hebben een nieuwe woning gekocht en willen hun oude woning verhuren. De Bank heeft het verzoek tot verhuur geweigerd. In de voorwaarden is een verbod tot verhuur opgenomen. De Commissie oordeelt dat het in beginsel aan de Bank is of zij deze toestemming verleent. Dit behoort tot haar beleidsvrijheid. Zij kan de toestemming dan ook weigeren.

Dient de Bank aan Consumenten een negatieve rente op een hypothecaire geldlening te rekenen en dus feitelijk rente aan Consumenten te betalen? De overeenkomst tussen partijen bepaalt dat Consumenten een rentepercentage gelijk aan het CHF LIBOR tarief, vermeerderd met een opslag van 0,7%, dienen te betalen, zonder ondergrens en zonder voorziening voor een scenario van negatieve rente. De Bank heeft onvoldoende onderbouwd dat het vergoeden van negatieve rente strijdig is met de aard van de overeenkomst.

Kifid heeft een uitspraak gedaan over een woonlastenbeschermer. Consument heeft een woonlastenbeschermer gesloten bij Verzekeraar. Hij is als onderhoudsschilder vier jaar op rij bij dezelfde werkgever ontslagen in de wintermaanden na het sluiten van een beëindigingsovereenkomst met wederzijds goedvinden. Verzekeraar wijst de vierde claim van Consument af met een beroep op een uitsluiting voor seizoenswerk.

De reikwijdte van de zorgplicht van een adviseur hangt af van de omstandigheden van het geval. Hierbij is onder meer van belang of de adviseur enkel provisie ontvangt voor het afsluiten van de verzekering of tevens een doorlopende jaarlijkse provisie. In het laatste geval mag van de adviseur verwacht worden dat hij ook diensten verricht voor de door hem ontvangen (periodieke) vergoeding. Nu in het onderhavige geval geen sprake is van een doorlopende provisie, doch uitsluitend van een provisie voor het afsluiten van de verzekering, kan van Adviseur in een geval als het onderhavige niet worden verwacht dat hij bij elke wetswijziging nagaat of deze relevant is voor Consument en, indien dit het geval is, Consument hierover informeert.

Consument is - na advies van de tussenpersoon - in 2012 een bankspaarhypotheek aangegaan. In 2014 is gebleken dat hij niet is geïnformeerd over de belastingheffing aan het einde van de looptijd van de lening. De tussenpersoon dient de door Consument te lijden schade, rekening houdend met de omstandigheden en vast te stellen naar redelijkheid, te vergoeden.

In een Kifid uitspraak wordt een consument in het ongelijk gesteld. Consument heeft zich erover beklaagd dat de geldverstrekker hem niet heeft gewaarschuwd dat, indien hij zijn lening niet voor een bepaalde datum zou aflossen, als vergelijkingsrente niet het 12-jaarstarief maar het 10-jaarstarief zou worden gehanteerd, waardoor de boete hoger zou uitvallen.

Consument doet zijn beklag dat hij er niet op bedacht hoefde te zijn dat de definitieve aflossingsnota hoger zou zijn dan de pro forma aflossingsnota. De Commissie is van oordeel dat in de gegeven omstandigheden Consument op zichzelf niet bedacht hoefde te zijn op het indicatieve karakter van een pro forma aflossingsnota. Omdat Consument zich echter liet bijstaan door een adviseur, wordt de kennis die de adviseur wordt verondersteld te hebben, aan Consument toegedicht. De Commissie wijst de vordering van Consument af.

Mede naar aanleiding van vragen van de Consumentenbond wil de Geschillencommissie van Kifid haar voornemen inzake de uitspraken over beleggingsverzekeringen graag verduidelijken.

Een huiseigenaar heeft bij de bank een hypothecaire geldlening afgesloten voor de financiering van een woning. Op grond van de hypotheekakte mag consument ('klager' bij Kifid) de woning niet zonder schriftelijke toestemming van de bank verhuren. Op een gegeven moment heeft de eigenaar aan de bank om toestemming verzocht om de woning te verhuren. De bank heeft dit verzoek tot verhuur afgewezen.