Recent heeft de Geschillencommissie van Kifid uitspraak gedaan in een tweetal klachten over pensioenverzekeringen. Het gaat in beide zaken om een zogenoemde beschikbare premieregeling. Wanneer de pensioenverzekering tot uitkering gaat komen, blijkt het beschikbare pensioenkapitaal lager te zijn dan de opgave van de waarde van dit pensioenkapitaal enkele maanden eerder.

Consument heeft na advies en bemiddeling van een hypotheekadviseur een hypothecaire geldlening afgesloten. Ter aflossing van de geldlening heeft Consument twee spaarverzekeringen met een gezamenlijk eindkapitaal van €402.000,-- afgesloten.

Een financiële dienstverlener mag bij een gerechtvaardigde verdenking van fraude overgaan tot registratie van persoonsgegevens in het Extern Verwijzingsregister en het Incidentenregister. Zodra echter blijkt dat het Openbaar Ministerie (OM) de ‘verdenking van fraude’ seponeert wegens gebrek aan bewijs, dan is het aan de financiële dienstverlener om de registratie te heroverwegen.

In 2018 heeft Kifid in totaal 2.922 klachten inhoudelijk behandeld van consumenten die een geschil hadden met hun bank, verzekeraar of andere financiële dienstverlener. Voor bijna de helft van de klachten (46%) is met inzet van bemiddeling of schikking een oplossing gevonden tot tevredenheid van consument en financiële dienstverlener. In ruim 1.100 financiële klachtzaken is een uitspraak gedaan. Daarbij is de consument in bijna 200 klachtzaken deels of geheel in het gelijk gesteld; in ruim 900 klachtzaken was de klacht van de consument ongegrond.

Dient bij een schade eerst op het schadebedrag het eigen risico in mindering gebracht te worden of wordt het eigen risico op de maximaal verzekerde som in de polis in mindering gebracht?

Consument heeft een beroep op de dekking van de rechtsbijstandverzekering gedaan en Rechtsbijstanduitvoerder verzocht de behandeling van de zaak aan een externe advocaat over te dragen. In de verzekeringsvoorwaarden is bepaald dat een eigen risico is verschuldigd als in het kader van een gerechtelijke of administratieve procedure een externe advocaat wordt ingeschakeld.

Adviseur heeft Consument geadviseerd in verband met het intern oversluiten van de hypothecaire geldlening. Later is gebleken dat de geadviseerde situatie Consument in een nadelige positie brengt.

Een consument stelt dat de geldverstrekker aan overkreditering heeft gedaan. Consument stelt dat de geldverstrekker onderzoek had moeten doen naar de financiële haalbaarheid van de geldlening.

Consument heeft een spaarrekening eigen woning (SEW). Na het overlijden van zijn echtgenote in 2012 heeft de Bank de helft van de op dat moment opgebouwde waarde in de SEW afgelost op de hypothecaire geldlening.

Per 1 april 2019 heeft de Commissie van Beroep van Kifid een nieuw, geactualiseerd reglement. Hiermee loopt het reglement van de Commissie van Beroep weer in de pas met het reglement van de Geschillencommissie van Kifid.

Consument stelt zich op het standpunt dat de Bank het vooruitbetalen van hypotheekrente ten onrechte weigert en vordert het misgelopen netto belastingvoordeel.

Consument beklaagt zich o.a. erover dat Tussenpersoon in strijd met de op hem tegenover Consument rustende zorgplicht en mededelingsplichten heeft geweigerd zorg te dragen voor een deugdelijk en gratis AFM- en Wft-conform hersteladvies. De Commissie dient te beoordelen of het door Tussenpersoon verstrekte hersteladvies voldoet aan de daaraan in de gegeven omstandigheden te stellen eisen en, zo niet, welke consequenties daaraan verbonden moeten worden.

Het recht op afkoop van levensverzekeringen is geregeld in boek 7 van het Burgerlijk Wetboek (hierna: BW), meer specifiek in artikel 7:978 lid 1 BW. Uit dit artikel volgt dat levensverzekeringen verplicht een recht tot afkoop voor de verzekeringnemer dienen te bevatten voor zover de verzekering stellig voorziet in een of meer uitkeringen.

Consument heeft zich bij de Geschillencommissie beklaagd dat het adviestraject bij de Adviseur in 2016 niet heeft geleid tot een passend advies. De Geschillencommissie is van oordeel dat de Adviseur zijn zorgplicht jegens Consument heeft geschonden. In het onderhavige geval heeft de Adviseur nagelaten om afdoende onderzoek te verrichten en bij het opstellen van zijn advies is uitgegaan van onjuiste dan wel onvolledige informatie.

De Bank heeft Consument een lening in Zwitserse Franken verstrekt, waarvoor zijn vader borg stond. Zelf had Consument (nagenoeg) geen inkomen of vermogen.

Een huiseigenaar heeft geen bericht ontvangen dat er geen pandrecht meer rustte op zijn overlijdensrisicoverzekering. Hierdoor heeft de verzekering langer doorgelopen dan nodig. Relatie kreeg wel een melding dat verpanding van de spaarpolis vervallen was. Die is vervolgens afgekocht.

Bij de bepaling van de schuld-marktwaardeverhouding houdt de Bank geen rekening met de waarde van de levensverzekeringen die aan de hypothecaire geldlening gekoppeld zijn. Consument is van mening dat de Bank dit wel zou moeten doen.

Consument heeft een woningfinanciering met zogenaamde voordeelrente afgesloten waarbij, bij vroegtijdige aflossing, boeterente verschuldigd kan zijn. In de leningofferte is dit nader uitgewerkt. In de akte van geldlening met hypotheekstelling zijn de voordeelrente-bepalingen echter niet opgenomen, wel wordt vermeld dat bij verkoop geen extra vergoeding verschuldigd is.

Consument heeft de Adviseur benaderd voor hypotheekadvies. De Adviseur heeft in een e-mail financiële gegevens van Consument opgevraagd en in het inventarisatiegesprek dat hierop volgde, is ter sprake gekomen dat Consument een B.V. heeft.

Consument stelt dat hij zijn woning heeft moeten verkopen vanwege zijn echtscheiding. Zowel hij als zijn ex-partner beschikten niet over de financiële middelen om de hypothecaire geldlening alleen te dragen. Aangezien geen sprake is van ‘vrijwillige verkoop’ van het onderpand, meent Consument dat de Bank de in rekening gebrachte boeterente dient kwijt te schelden.

Consument is verhuisd en heeft in dat kader zijn hypothecaire geldlening bij de Bank overgesloten naar een andere aanbieder. De Bank heeft, met een beroep op de loyaliteitskorting op de hypothecaire geldlening, een vergoeding voor vervroegde aflossing in rekening gebracht. Consument vordert terugbetaling van deze vergoeding (vermeerderd met de wettelijke rente) omdat hij nooit expliciet geïnformeerd is over de constructie van de loyaliteitskorting en hij hier nooit mee ingestemd heeft. Consument vindt de loyaliteitskorting niet duidelijk en bovendien misleidend.

Bij het aangaan van de overeenkomst van geldlening is niet overeengekomen op welke wijze de boeterente bij een tussentijdse renteherziening berekend wordt. De geldverstrekker heeft de vergoedingsrente gebaseerd op het verschil tussen de oude rente en de vergelijkingsrente.

Consument heeft zijn hypothecaire geldlening bij de Bank overgesloten naar een andere geldverstrekker. Na het oversluiten van de hypothecaire geldlening heeft Consument een bedrag op zijn rekening ontvangen van de Bank met de omschrijving “restant na aflossing”.

Consument verwijt de Adviseur dat hij Consument niet geadviseerd heeft zijn oude overlijdensrisicoverzekering te beëindigen op het moment dat hij zijn hypothecaire lening afloste en in het kader van het afsluiten van een nieuwe hypothecaire lening een nieuwe overlijdensrisicoverzekering afsloot.

Consument heeft zich tot de adviseur gewend voor advies en bemiddeling bij het afsluiten van een hypothecaire geldlening. De Adviseur heeft advies verstrekt en Consument heeft een hypothecaire geldlening afgesloten. Aan de hypothecaire geldlening is een spaarverzekering met een looptijd van 15 jaar gekoppeld.