Een vervelende levensgebeurtenis, zoals een scheiding of het verlies van een baan, heeft vaak flinke gevolgen voor iemands inkomen. Gemiddeld is het primaire inkomen vijf jaar na de gebeurtenis nog steeds 20% tot 50% lager. Uit onderzoek van het Centraal Planbureau (CPB) blijkt dat het Nederlandse stelsel van belastingen en sociale zekerheid de daling van het besteedbaar inkomen aanzienlijk beperkt.

Met dit wetsvoorstel kunnen UWV, de SVB en gemeenten proactieve dienstverlening inzetten. Dit betekent dat zij mogen onderzoeken wie waarschijnlijk recht heeft op een uitkering of een andere ondersteunende voorziening, maar deze niet gebruikt.

Via de gemeenten biedt het Rijk extra hulp met de regeling TONK (tijdelijke ondersteuning noodzakelijke kosten). Het kabinet reserveert hiervoor 130 miljoen euro in het eerste half jaar van 2021. De regeling krijgt komende tijd vorm en inhoud. Divosa ondersteunt gemeenten bij de uitvoering van deze regeling.

In 2016 was 19 procent van de 895 duizend zelfstandigen zonder personeel (zzp’ers) met een hoofdinkomen uit ondernemerschap verzekerd tegen arbeidsongeschiktheid. In de jaren daarvoor is dit aandeel steeds gedaald. In 2011 betaalde nog ruim 23 procent van de zzp’ers premie voor een arbeidsongeschiktheidsverzekering (aov). Dat blijkt uit nieuwe cijfers van het CBS.

Staatssecretaris Klijnsma (SZW) informeert de Tweede Kamer onder andere over de uitkomsten van een overleg met het Verbond van verzekeraars over de Tijdelijke regeling overbruggingsuitkering AOW (OBR). Tevens gaat ze kort in op een eerdere uitspraak van een rechtbank over het verschuiven van de AOW-leeftijd

Om voor bepaalde groepen het wegvallen van inkomen op te vangen bestaat vanuit de overheid de Algemene nabestaandenwet (de Anw). De Anw is in het verleden al ter discussie gesteld, onder meer omdat deze geen (directe) prikkel geeft tot arbeidsparticipatie terwijl dit wel in de geest is van veel sociale verzekeringen. Binnen dit onderzoek (CentERdata) is de centrale vraag in hoeverre het verzekeren van overlijdensrisico al niet voor een groot deel wordt opgepakt (of kan worden opgepakt) binnen de private verzekeringsmarkt (de zogenaamde derde pijler) in combinatie met nabestaandenregelingen binnen pensioenregelingen (de tweede pijler).