De Kennisgroep onroerende zaken heeft de vraag beantwoord of de belastingplichtige vanaf het moment van uit elkaar gaan op grond van een finaal verrekenbeding in de huwelijkse voorwaarden de economische eigendom van de helft van de woning van de ex-partner heeft, waardoor sprake is van een eigen woning en de betaalde rente voor de schuld van de belastingplichtige aftrekbare kosten met betrekking tot een eigen woning zijn.

Belastingplichtige en zijn (vertrokken) ex-echtgenote waren buiten iedere gemeenschap van goederen gehuwd. De volledige eigendom van de echtelijke woning was gelegen bij de (vertrokken) ex-echtgenote. Gedurende het jaar heeft belastingplichtige de (voormalige) echtelijke woning verlaten.

De rechtbank stelt vast dat tussen partijen niet in geschil is dat de woning aan de man kan worden toegedeeld. De rechtbank overweegt dat als peildatum voor de waarde in beginsel de datum van de verdeling geldt, behoudens andersluidende afspraken of afwijking op grond van de redelijkheid en de billijkheid.

In geschil is of eiser de volledig betaalde hypotheekrente in aftrek mag brengen. Belastingplichtige bleef alleen wonen in de voormalige echtelijke woning. Hij is voor 50% eigenaar, maar voerde 100% van de hypotheekrente op als aftrekpost, daar hij de volledige hypotheekrente betaalde.

Voormalige echtelieden waren gedurende 2016 ieder voor 50% juridisch eigenaar van een woning. Vanaf 2013 woont de ex-partner niet meer in de woning. Vanaf 1 januari 2014 komen alle lasten alsmede de waardeverandering van de woning voor de rekening en risico van de achterblijvende ex-partner. In geschil is de vraag of de volledige hypotheekrente door de achterblijvende partij fiscaal opgevoerd kan worden, zonder juridisch 100% eigenaar te zijn.