Een uitkeringsgerechtigde (Appellante) is in hoger beroep gegaan vanwege een korting op diens uitkering. Appellante heeft in april 2011 een erfenis uit de nalatenschap van haar moeder ontvangen van € 155.396,07. Op 11 november 2015 heeft zij een aanvraag om bijstand ingevolge de Participatiewet (PW) ingediend. Tijdens het intakegesprek op die datum heeft appellante verklaard dat zij is ingeteerd op haar vermogen en onvoldoende middelen uit haar vermogen heeft om in haar levensonderhoud te kunnen voorzien.

De Centrale Raad van Beroep heeft op 6 december 2016 uitspraak gedaan over een zorgbehoevende bijstandsgerechtigde die samenwoont met haar zorgverlener. In die situatie worden een samenwonende broer en zus voor de bijstand niet als gehuwden beschouwd. De Raad heeft geoordeeld dat er geen rechtvaardiging is voor verschillende behandeling van samenwonende tweedegraadsbloedverwanten (zoals broers en zussen) en andere ongehuwd samenwonenden, indien één van hen zorgbehoevend is. Betrokkene heeft in beginsel recht op bijstand als alleenstaande.