Gedekte obligaties zijn schuldinstrumenten die worden uitgegeven door banken, waarbij de uitgevende bank onderpand afzondert als zekerheid voor de obligatiehouders. Dit onderpand bestaat uit een pool van activa, die onderhevig is aan strenge kwalitatieve en kwantitatieve eisen (‘dekkingspool’). De uitgevende bank heeft daarbij de verplichting ervoor te zorgen dat de waarde van het onderpand te allen tijde ten minste gelijk is aan de waarde van de uitstaande obligaties.

Covered bond company

De pool van activa die strekt tot zekerheid van terugbetaling van de gedekte obligatie wordt daarbij in de Nederlandse praktijk door de uitgevende bank overgedragen aan een separate rechtspersoon (de zogenoemde ‘covered bond company’) die speciaal voor dat doel is opgericht. Doordat de uitgevende bank het onderpand aan de covered bond company heeft overgedragen, is dit afgescheiden van het vermogen van de uitgevende bank en valt het bij een eventueel faillissement van de bank niet in de faillissementsboedel. De houder van een gedekte obligatie heeft op grond van de uitgiftedocumentatie daarbij een bevoorrechte vordering op dit onderpand naast zijn ‘reguliere’ vordering op de bank. Dit dubbele verhaalsrecht van de houder van een gedekte obligatie is een van de kerneigenschappen van een gedekte obligatie. Dit zorgt ervoor dat het risico dat is verbonden aan investeringen in gedekte obligaties beperkt is.

Kapitaalvereisten

De verordening gedekte obligaties wijzigt het bestaande artikel 129 van de verordening kapitaalvereisten, dat eisen stelt aan de preferentiële behandeling van blootstellingen in de vorm van gedekte obligaties. Wanneer een bank investeert in gedekte obligaties die voldoen aan de in de verordening kapitaalvereisten genoemde eisen, mag deze bank een lagere risicoweging toepassen. De verordening gedekte obligaties voegt aan de bestaande voorwaarden voor de toepassing van deze lagere risicoweging onder meer de extra voorwaarde toe dat de dekkingspool van activa die als onderpand dient voor de gedekte obligaties een minimale waarde heeft van 105% van de uitstaande obligaties. Deze zogenoemde overcollateralisatie komt de bescherming van de in de gedekte obligatie investerende bank ten goede.

Wft

In artikel 3:33a, derde lid, Wft wordt bepaald aan welke voorwaarden de bank en het programma van gedekte obligaties moeten voldoen om de toestemming te krijgen. Die voorwaarden zien onder meer op het programma van werkzaamheden, de administratieve structuur van de dekkingspool en het beheer van het programma van gedekte obligaties. Bij algemene maatregel van bestuur of ministeriële regeling worden deze voorwaarden nader uitgewerkt.

Faillissementswet

Door middel van een wijziging van de Faillissementswet wordt geregeld dat de faillietverklaring van een uitgevende bank geen reden oplevert voor afwijking van de termijn waarop de vorderingen op de rechtspersoon die de dekkingsactiva in eigendom heeft, opeisbaar worden.

Bron: Rijksoverheid

11/10/2021 toevoeging 'Nota van wijziging Implementatiewet richtlijn gedekte obligaties'