Aan de orde is de vraag of de bank bij het berekenen van vergoedingsrente bij algehele aflossing van de hypothecaire geldlening de te besparen rentevergoeding op de bankspaarrekening van consument in de resterende rentevastperiode op de vergoedingsrente in mindering dient te brengen.

Een adviseur heeft in de adviessamenvatting de boete wegens vervroegde aflossing middels een berekening begroot op € 2.700,-. Later bleek de uiteindelijke boete € 8.900,- te zijn. Consument stelt zich op het standpunt dat de adviseur zijn zorgplicht heeft geschonden en stelt hem aansprakelijk voor de door haar geleden schade.

De Bank heeft een boete voor vervroegde aflossing van bijna 30% van de hypothecaire geldlening in rekening gebracht aan Consument. Alhoewel Consument heeft erkend dat de handelwijze van de Bank in overeenstemming is met de voorwaarden van de offerte, de overeenkomst en de toepasselijke voorwaarden, is hij van mening dat het niet van deze tijd is om geen constructieve oplossing aan te dragen.

Tekortkoming van een hypotheekadviseur in het verlengen van een rentevastperiode voor consument. De rentevastperiode wordt per 1 juni 2012 stilzwijgend verlengd voor de duur van zeven jaar, terwijl was afgesproken dat de adviseur zou zorgdragen voor het doorgeven aan de geldverstrekker van de keuze voor één jaar.

Consument heeft via de website van Aangeslotene een aanvraag gedaan voor een hypothecaire lening. Later bleek dat Consument een partner heeft, terwijl de aanvraag voor de lening alleen op zijn naam is gedaan.

In het kader van het hersteladvies zijn Consument en Adviseur met elkaar in contact gekomen. Daarna is opdracht gegeven voor herstructurering van de hypothecaire geldlening. De adviseur gaat eenzijdig over tot sluiten van het dossier nadat de eerste offerte verloopt. De consument gaat daarmee niet akkoord. De Commissie oordeelt dat Adviseur de overeenkomst van opdracht niet rechtsgeldig heeft opgezegd en daardoor verplicht is tot schadevergoeding.

Een financieel adviseur mag nazorg in rekening brengen die uitgaat boven de uit de Wft ontstane zorgplicht meent de Geschillencommissie Financiële Dienstverlening (Kifid).

Een adviseur heeft niet dan wel onvoldoende de bestaande hypothecaire contractuele relatie onderzocht. De adviseur heeft daardoor niet vastgesteld dat ook in het geval van algehele vrijwillige aflossing wegens verkoop van de verbonden woning mogelijk boeterente verschuldigd zou zijn, stelt Kifid.

Ingevolge artikel 7:930 lid 5 BW is bij schending van de mededelingsplicht geen uitkering verschuldigd, indien Consument heeft gehandeld met het opzet Verzekeraar te misleiden. Daarvan is enkel sprake als de feiten van de casus ondubbelzinnig op fraude wijzen.

Consument heeft bij Verzekeraar een autoverzekering gesloten. Op het polisblad staat onder meer het volgende vermeld: "Aanschafwaarderegeling: de regeling in de polisvoorwaarden is van toepassing tot 36 maanden na aanschaf van het voertuig". De auto van Consument is binnen de genoemde periode van 3 jaar gestolen. Verzekeraar heeft hierop de dagwaarde van het voertuig vermeerderd met 10% aan Consument uitgekeerd. De aanschafwaarderegeling is conform de verzekeringsvoorwaarden alleen van toepassing voor auto's met een aanschafwaarde tot € 50.000,00.