De familiebank kan gezien de huidige stand van de spaarrentes een goed alternatief vormen. Maar welk rentepercentage mag men dan rekenen? Vaak wordt een 'opslag' van 25% als richtlijn gegeven. In een handreiking familieleningen geeft de Belastingdienst een richtlijn. En heel handig, er is ook een 'toetsschema'.

Minister Kaag stuurde de Tweede Kamer de Nederlandse inbreng ten aanzien van de openbare raadplegingsprocedure van de Europese Commissie inzake de Richtlijn Hypothecair Krediet (RHK).

Geldlener wil zijn drie hypothecaire geldleningen bij de Stichting oversluiten. De Stichting wil alleen meewerken aan doorhaling van de hypotheekinschrijvingen in de openbare registers als geldlener – naast de uitstaande bedragen – ook de contractuele boeterente voldoet, omdat de aflossing enkele weken eerder plaats zal vinden dan overeengekomen. Volgens geldlener is die boeterente niet of slechts gedeeltelijk verschuldigd.

De klacht van Consumenten draait in de kern om de vraag of de Bank verplicht is Consumenten een tussentijdse rentewijziging op basis van rentemiddeling aan te bieden. Consument had namelijk al eerder een rentemiddeling aangevraagd en wenst nu in deze 'gemiddelde' opnieuw de rente te middelen.

Een huiseigenaar is in 2007 met geldverstrekker een rentevaste periode van 20 jaar overeengekomen. In 2016 heeft hij geldverstrekker om een tussentijdse renteherziening gevraagd. Op 1 augustus 2016 heeft hij de afkoopkosten en administratiekosten (€26.252,16) aan de Bank betaald. In geschil is of de door geldverstrekker in rekening gebrachte afkoopkosten op grond van artikel 8 BvG, althans op basis van de algemene bepalingen in de brief van 31 mei 2016 redelijk zijn. De huiseigenaar meent dat deze bepalingen niet-transparant en onredelijk bezwarend zijn. Een wat complexe casus met grote gevolgen voor de geldverstrekker.

De Geschillencomissie van Kifid heeft eerder uitspraak gedaan in een tweetal klachten van consumenten over de berekening van boeterente door geldverstrekker. Beide consumenten hebben een hypotheek met een rentevastperiode en willen het rentecontract tussentijds openbreken. Als vergoeding voor het renteverlies door de bank, brengt de bank een boeterente in rekening. De consumenten vinden die boeterente onterecht, respectievelijk te hoog.

De Commissie stelt vast dat de Bank een vergoeding voor de vervroegde aflossing in rekening mocht brengen en een juiste maatstaf heeft gehanteerd voor de berekening van die vergoeding. Het beroep op art. 7:127 lid 3 BW van Consument faalt, omdat uit artikel 211B van de Overgangswet nieuw BW volgt dat artikel 7:127 lid 3 BW niet van toepassing is op kredietovereenkomsten die voor 14 juli 2016 tot stand zijn gekomen.

Consument stelt dat de Bank bij de vergoeding voor vervroegde aflossing meer dan haar daadwerkelijk geleden schade in rekening brengt. Niet in geding is dat de Bank de berekening van haar financiële nadeel bij vervroegde aflossing heeft gebaseerd op de berekeningsmethodiek zoals is opgenomen in de Leidraad van de AFM. Aangenomen wordt dat de Bank een acceptabele berekening heeft gemaakt, waartegenover Consument het tegendeel niet aannemelijk heeft gemaakt.

Een consument heeft in juni 2016 zijn hypotheek vervroegd afgelost en boeterente betaald. Deze consument vindt dat de geldverstrekker geen boeterente in rekening had mogen brengen, onder meer omdat dit in strijd zou zijn met de nieuwe boeteregels bij vervroegd aflossen van hypotheken.

De Autoriteit Financiële Markten (AFM) publiceert uitgangspunten voor de berekening van het financiële nadeel bij vervroegde aflossing van de hypotheek. Huizenbezitters krijgen hierdoor duidelijkheid over hoe de vergoeding - voorheen boeterente genoemd - tot stand kan komen.