Ex-partners maken vaak bij dezelfde onderwerpen fouten in de aangifte inkomstenbelasting. Die onderwerpen zijn: de eigen woning, woongenot als alimentatie en afspraken in het echtscheidingsconvenant.

Een vrouw heeft de gemeenschappelijke woning verlaten en gaat elders wonen. De man (blijft achter in de woning) levert niet het bewijs dat hij op grond van een met de vrouw gemaakte afspraak haar deel van de hypotheekrente als alimentatie heeft betaald. Ook is er geen bewijs dat de woning vanaf datum feitelijke scheiding economisch geheel het eigendom van de man was.

Na een scheiding valt de gemiddelde koopkracht van vrouwen aanzienlijk terug, terwijl deze bij mannen enigszins toeneemt. Wel stijgt de gemiddelde koopkracht van vrouwen in de vijf jaar na de scheiding sneller, onder meer doordat ze meer uren gaan werken dan voor de scheiding. Dit blijkt uit diverse onderzoeken van het CBS. Onder een scheiding wordt in deze onderzoeken verstaan het beëindigen van een periode van samenwonen.

In geschil is of eiser de volledig betaalde hypotheekrente in aftrek mag brengen. Belastingplichtige bleef alleen wonen in de voormalige echtelijke woning. Hij is voor 50% eigenaar, maar voerde 100% van de hypotheekrente op als aftrekpost, daar hij de volledige hypotheekrente betaalde.

Belanghebbende en de ex-partner zijn overeengekomen dat belanghebbende het volledige bedrag aan hypotheekrente aan de bank betaalt. Belanghebbende blijft in de woning wonen en heeft het volledige gebruiksrecht van de woning voor zolang als de woning te koop is. Zij behoeft de ex-partner (mede eigenaar) geen vergoeding te betalen.

Een vrouw heeft ter zitting gesteld dat de man in de draagkrachtberekening betreffende de periode tot 1 oktober 2017 ten onrechte rekening heeft gehouden met de bruto hypotheekrente, nu de man zijn deel van de hypotheekrente drie jaar mag aftrekken en het deel van de hypotheekrente dat hij voor de vrouw betaalt als partneralimentatie kan aftrekken.

Het Gerechtshof 's-Hertogenbosch heeft in hoger beroep zich gebogen over de vraag of de overeengekomen partneralimentatie tussentijds kon worden aangepast. Bij het einde van de relatie zijn partijen overeengekomen dat de vrouw aan de man een alimentatie zou betalen, waarmee de man in staat was een andere woning te kopen.

In een echtscheiding die tot in de officiële stukken wordt aangemerkt als ‘vechtscheiding’ volgt het uiteindelijk simpelweg Hof de fiscale afspraken die ouders over de kinderen hebben gemaakt.

Zonder nadere regeling zou bij het duurzaam gescheiden gaan leven onmiddellijk de renteaftrek verloren gaan voor de vertrekkende partner.