Ex-partners maken vaak bij dezelfde onderwerpen fouten in de aangifte inkomstenbelasting. Die onderwerpen zijn: de eigen woning, woongenot als alimentatie en afspraken in het echtscheidingsconvenant.

Een vrouw heeft de gemeenschappelijke woning verlaten en gaat elders wonen. De man (blijft achter in de woning) levert niet het bewijs dat hij op grond van een met de vrouw gemaakte afspraak haar deel van de hypotheekrente als alimentatie heeft betaald. Ook is er geen bewijs dat de woning vanaf datum feitelijke scheiding economisch geheel het eigendom van de man was.

Belanghebbende heeft voor de jaren 2010 tot en met 2014 namens zijn ex-echtgenote, die de woning heeft verlaten, de helft van de hypotheekrente betaald. Belanghebbende heeft dit deel van de betaalde hypotheekrente als aftrekbare onderhoudsverplichting in zijn aangiften opgenomen.

Na een scheiding valt de gemiddelde koopkracht van vrouwen aanzienlijk terug, terwijl deze bij mannen enigszins toeneemt. Wel stijgt de gemiddelde koopkracht van vrouwen in de vijf jaar na de scheiding sneller, onder meer doordat ze meer uren gaan werken dan voor de scheiding. Dit blijkt uit diverse onderzoeken van het CBS. Onder een scheiding wordt in deze onderzoeken verstaan het beëindigen van een periode van samenwonen.

Een geldverstrekker heeft de Hypotheekovereenkomst op grond van dwaling vernietigd. Eiseres vordert in kort geding alsnog nakoming van de hypotheekovereenkomst.

De man betaalt de volledige schuld aan de hypotheekbank. Er ontstaat een regresvordering op de vrouw voor de helft. De man wenst dat het betalen van de restschuld wordt aangemerkt als het voldoen aan alimentatie zodat hij een fiscale aftrekpost heeft.

In geschil is of eiser de volledig betaalde hypotheekrente in aftrek mag brengen. Belastingplichtige bleef alleen wonen in de voormalige echtelijke woning. Hij is voor 50% eigenaar, maar voerde 100% van de hypotheekrente op als aftrekpost, daar hij de volledige hypotheekrente betaalde.

Belanghebbende en de ex-partner zijn overeengekomen dat belanghebbende het volledige bedrag aan hypotheekrente aan de bank betaalt. Belanghebbende blijft in de woning wonen en heeft het volledige gebruiksrecht van de woning voor zolang als de woning te koop is. Zij behoeft de ex-partner (mede eigenaar) geen vergoeding te betalen.

De ex-partner heeft de woning op 1 juli 2009 verlaten. Belanghebbende is in de woning blijven wonen en heeft in 2016 de onverdeelde helft van de woning van de ex-partner overgenomen en de financiering geheel op zich genomen. In geschil is de opgevoerde aftrekpost in 2013, waarbij belastingplichtige 100% van de hypotheekrente als aftrekpost opvoerde.

De Belastingdienst heeft in een notitie een aantal aandachtspunten samengevat over de fiscale gevolgen van afspraken rondom de eigen woning.