Het wordt steeds gebruikelijker om zaken digitaal af te handelen. Binnen het hypotheekadviestraject is steeds meer mogelijk via mail, een chat, het uploaden van gegevens, et cetera, de zaken af te handelen. Voor de procedure van de koop van een woning, kan echter nog niet alles digitaal. Dat bevestigt de Rechtbank Limburg in een recente uitspraak.

Op 1 april 2017 is de Wet uitfasering pensioen in eigen beheer en overige fiscale pensioenmaatregelen (Wet PEB) ingevoerd. Op grond van de Wet PEB kunnen DGA's vanaf die datum tot en met 31 december 2019 de in eigen beheer gehouden opgebouwde pensioenaanspraak afstempelen en vervolgens de fiscale waarde afkopen of omzetten in een aanspraak ingevolge een oudedagsverplichting (ODV). Voor deze afkoop of omzetting heeft de DGA schriftelijke toestemming nodig van zijn (gewezen) partner. Aan de hand van het op 8 juni 2018 door het Centraal Aanspreekpunt Pensioenen (CAP) gepubliceerde V&A 17-025 wordt op de vraag ingegaan wie als instemmingsgerechtigde (gewezen) partner kwalificeert.

Wanneer partners met een gezamenlijke eigen woning uit elkaar gaan, blijft vaak één van de partners in de voormalig echtelijke woning wonen. De voormalige partners spreken dan vaak af dat de achterblijvende partner de financiering voor zijn rekening neemt, en de vertrokken partner vervolgens uit de hoofdelijke aansprakelijkheid wordt ontslagen. Maar het ontslag uit de hoofdelijke aansprakelijkheid (OHA) lukt niet altijd. Dit kan voor beide partijen nadelige gevolgen hebben. In juni 2018 zijn er drie relevante uitspraken gedaan over dit onderwerp, die in dit artikel kort worden besproken.

Eind 2017 kondigde het Nederlands Register Vastgoed Taxateurs (NRVT) aan vanaf 1 april 2018 een nieuw model taxatierapport te zullen gebruiken. Na een evaluatieperiode van ruim twee maanden, wordt het nieuwe model op bepaalde punten aangepast. 

Met het naderen van het zomerreces wordt er door het ministerie van SZW veel informatie vrijgegeven over de stand van zaken van onderhanden zijnde werkzaamheden (afspraken in het Regeerakkoord). Verder zijn van vragen van diverse fracties beantwoord.  Tenslotte heeft de Hoge Raad inzake de uitvoering van wetgeving enkele uitspraken gedaan.. 

Een consument kan via verschillende kanalen financiële producten afnemen. Direct (online) bij de aanbieder, via een gebonden bemiddelaar, zoals een bank die een verzekering verkoopt, of via een onafhankelijke tussenpersoon. De dienstverlening die vanaf het moment van afsluiten verwacht mag worden, is afhankelijk van de wijze van dienstverlening die de klant heeft gekozen en de beloning die de adviseur krijgt of vergoeding die de klant hiervoor is verschuldigd. Het Kifid heeft in een zaak van een klant tegen een tussenpersoon uitspraak gedaan over de informatieplicht die deze tussenpersoon had jegens de klant. Daaruit blijkt dat die voor een onafhankelijk tussenpersoon die een portefeuille beheert, vrij ver gaat.

Vanaf aanvang van het schooljaar 2018-2019 is in het primair onderwijs (basisonderwijs, speciaal onderwijs en voortgezet speciaal onderwijs)  de Ketenbepaling (WWZ) voor invalleraren niet meer van toepassing. Schoolbesturen mogen hen voor het vervangen van zieke leraren meerdere contracten achter elkaar aanbieden, ongeacht hoe dit in de Ketenbepaling is geregeld. 

Op 20 juni 2018 is bij Algemene Maatregel van Bestuur het Dagloonbesluit werknemersverzekeringen gewijzigd in verband met een andere berekeningswijze van het WW- en ZW-dagloon in het geval van een lager dagloon door ziekte in de referteperiode.

Een van de kenmerken van een doorlopend krediet is de variabele rente. De kredietverstrekker mag deze rente eenzijdig wijzigen, mits dit in alle redelijkheid en billijkheid gebeurt. Toch zijn er nog steeds klanten die een doorlopend krediet hebben en onaangenaam worden verrast door de hoogte van de door de kredietverstrekker gewijzigde rente. Dit leidt regelmatig tot klachten bij het Klachteninstituut Financiële Dienstverlening (Kifid). De Geschillencommissie van het Kifid doet dan ook regelmatig uitspraken over de hoogte van het rentetarief van een doorlopend krediet. Uit deze uitspraken valt echter geen vast beleid op te maken. 

Met de uitspraak van de Rechtbank Rotterdam wordt het steeds moeilijker voor aanbieders van flitskredieten om geld te verdienen aan het verstrekken van kortlopende kredieten. In deze zaak leende een persoon een bedrag van € 350. Naast de rente moest deze persoon ook € 87,50 betalen voor een garantstelling. De rechter heeft geoordeeld dat het bedrag van de garantstelling onderdeel moet zijn van de kredietvergoeding. Dat betekent ook dat deze kosten aan het wettelijk maximum van 14 procent moet voldoen. Het kredietvergoedingspercentage in deze casus bedroeg 314 procent, incl. kosten garantstelling.