Tijdens de plenaire behandeling van het Belastingplan 2013 heeft Staatssecretaris Weekers van Financiën toegezegd om in een later stadium nog nader in te gaan op de budgettaire effecten en uitvoeringstechnische aspecten van het omzetten van levenslooptegoeden in een pensioenproduct. Op 11 juli 2013 stuurde Staatssecretaris Weekers een brief aan de voorzitter van de Eerste Kamer waarin hij stelt dat er twee varianten denkbaar zijn om een bruto levenslooptegoed fiscaal geruisloos om te zetten in een lijfrente.

Een lijfrente is in fiscaal-technische zin een reeks betalingen/ontvangsten waarvan het totale beloop afhankelijk is van leven en dood van één of meerdere personen. Het bekendste voorbeeld is een pensioenrecht, dat ingaat in het 65ste jaar en eindigt bij het overlijden.

De zogenaamde bancaire lijfrente is op 1 januari 2008 mogelijk geworden. Het betreft een alternatief voor producten van verzekeraars. Dit wordt ook wel banksparen genoemd. Bij de traditionele lijfrente is het voor de consument moeilijk te verteren dat van een storting van € 10.000 meteen, zeg, € 1.000 opgaat aan kosten, zodat slechts € 9.000 op de waardeopgaaf resteert. Bij een spaarrekening blijft in principe de volledige storting intact. Bij een beleggingsrekening zijn de kosten in de regel minimaal, zeg, 1%.

Het gerechtshof in Leeuwarden heeft Achmea veroordeeld tot het betalen van bijna 122.000 euro aan een klant met een beleggingsverzekering. De rechter oordeelde dat Achmea zijn zorgplicht heeft geschonden.

De verkoop van nieuwe individuele levensverzekeringen is in 2008 bijna gelijk gebleven aan die van 2007, maar levensverzekeraars zagen in het tweede halfjaar wel een sterke daling van het aantal verkochte producten. Dat meldt het Centrum voor Verzekeringsstatistiek.

Een lijfrenteverplichting moet na staking van de onderneming altijd overgaan naar het privé-vermogen. Dat besluit heeft staatssecretaris Wijn van Financiën onlangs in een besluit bekendgemaakt.

Bij het aangaan of beëindigen van een huwelijk of een duurzame gezamenlijke huishouding wensen de (ex-)partners veelal wijzigingen aan te brengen in lopende kapitaalverzekeringen eigen woning (KEW), in “oude” kapitaalverzekeringen waarvoor het regime van de Wet op de inkomstenbelasting 1964 (Wet IB’64) nog geldt en in lijfrenteverzekeringen.

De uitkeringen van lijfrente- en koopsompolissen vallen onder de zorgheffing. Dat betekent voor mensen die een aanvullende pensioeninkomsten hebben door lijfrenteverzekeringen, een extra belastingheffing.

Belanghebbende was in gemeenschap van goederen gehuwd. Bij echtscheiding is het leeuwendeel van de pensioenrechten en lijfrenteaanspraken aan de ex-echtgenoot toegerekend. Daar tegenover staat dat de woning aan belanghebbende is toegedeeld. De inspecteur heeft gesteld dat belanghebbende voor haar onderbedeling met betrekking tot de pensioenrechten en lijfrenten is gecompenseerd door overbedeling van de woning. Zij heeft daarom volgens de inspecteur een uitkering genoten als bedoeld in artikel 3.102, derde lid, van de Wet IB, en wel in het jaar volgend na ondertekening van het echtscheidingsconvenant.

Voor de vaststelling van het recht op een bijstandsuitkering geldt een vermogenstoets. Hierbij wordt de totale waarde van een lijfrente (pensioenvermogen) en de inleg hierin tot bepaalde grenzen vrijgelaten.