Een vrouw heeft de gemeenschappelijke woning verlaten en gaat elders wonen. De man (blijft achter in de woning) levert niet het bewijs dat hij op grond van een met de vrouw gemaakte afspraak haar deel van de hypotheekrente als alimentatie heeft betaald. Ook is er geen bewijs dat de woning vanaf datum feitelijke scheiding economisch geheel het eigendom van de man was.

In een echtscheiding die tot in de officiële stukken wordt aangemerkt als ‘vechtscheiding’ volgt het uiteindelijk simpelweg Hof de fiscale afspraken die ouders over de kinderen hebben gemaakt.

Het Gerechtshof 's-Hertogenbosch heeft in hoger beroep zich gebogen over de vraag of de overeengekomen partneralimentatie tussentijds kon worden aangepast. Bij het einde van de relatie zijn partijen overeengekomen dat de vrouw aan de man een alimentatie zou betalen, waarmee de man in staat was een andere woning te kopen.

De Belastingdienst heeft in een notitie een aantal aandachtspunten samengevat over de fiscale gevolgen van afspraken rondom de eigen woning.

In de praktijk betaalt de vertrokken ex-partner soms nog enige tijd de hypotheeklasten van de voormalige echtelijke woning. De achtergebleven ex-partner is dan bijvoorbeeld financieel niet in staat de woonlasten (volledig) te betalen. De vertrokken ex-partner voert deze woonlast dan op als betaalde alimentatie, zonder dat er sprake is van alimentatieplicht. In een uitspraak van de Rechtbank is een soortgelijke casus behandeld, met negatieve gevolgen voor de vertrekkende partij.

Belanghebbende heeft voor de jaren 2010 tot en met 2014 namens zijn ex-echtgenote, die de woning heeft verlaten, de helft van de hypotheekrente betaald. Belanghebbende heeft dit deel van de betaalde hypotheekrente als aftrekbare onderhoudsverplichting in zijn aangiften opgenomen.

Partijen doen over en weer afstand van hun rechten op alimentatie en de man doet afstand van meer-/overwaarde. De man voert de helft van de overwaarde op in aangifte als afkoop partneralimentatie.

Een vrouw heeft ter zitting gesteld dat de man in de draagkrachtberekening betreffende de periode tot 1 oktober 2017 ten onrechte rekening heeft gehouden met de bruto hypotheekrente, nu de man zijn deel van de hypotheekrente drie jaar mag aftrekken en het deel van de hypotheekrente dat hij voor de vrouw betaalt als partneralimentatie kan aftrekken.

De ex-partner heeft de woning op 1 juli 2009 verlaten. Belanghebbende is in de woning blijven wonen en heeft in 2016 de onverdeelde helft van de woning van de ex-partner overgenomen en de financiering geheel op zich genomen. In geschil is de opgevoerde aftrekpost in 2013, waarbij belastingplichtige 100% van de hypotheekrente als aftrekpost opvoerde.

De man betaalt de volledige schuld aan de hypotheekbank. Er ontstaat een regresvordering op de vrouw voor de helft. De man wenst dat het betalen van de restschuld wordt aangemerkt als het voldoen aan alimentatie zodat hij een fiscale aftrekpost heeft.