Partijen zijn achterburen. De achtertuinen van [eiser] en [gedaagde] grenzen aan elkaar. Volgens [eiser] is er sprake van een onrechtmatige situatie, omdat de drie bomen die geplant zijn in de tuin van [gedaagde] te dicht op de erfgrens staan. De kantonrechter is het daarmee eens maar wijst de vorderingen van [eiser] af.

De kern van het geschil ziet op de vraag of, bij gebrek aan het bestaan van een schriftelijke overeenkomst, een koopovereenkomst tussen partijen tot stand is gekomen.

In hoger beroep dient beoordeeld te worden of de ter vervoer meegegeven ladingen kaas verloren gegaan tijdens de verzekerde reis.

De VvE heeft bij de kantonrechter (in conventie) kort samengevat gevorderd dat [appellant] (eigenaar appartement) wordt veroordeeld tot betaling van achterstallige bijdragen, in totaal neerkomende op € 900,- en tot betaling van verschillende boetebedragen die hem door de VvE waren opgelegd op grond van de splitsingsakte, tot een totaalbedrag van € 1.500,-, te vermeerderen met wettelijke rente en incassokosten.

Staatssecretaris Vijlbrief gaf de Tweede Kamer antwoord op Kamervragen over het bericht 'Rechtbank: Vermogensbelasting is discriminerend voor spaarders'.

In deze zaak vordert een consument een uitkering van schade als gevolg van diefstal van een tas uit zijn auto. De consument heeft echter een doorlopende reisverzekering gesloten met een andere partij dan de gedaagde partij. Gedaagde, een assurantietussenpersoon, heeft als gevolmachtigde opgetreden en kan daarom niet op eigen naam worden aangesproken. Als de consument de juiste partij, de verzekeraar, had aangesproken, had dit ook niet geleid tot toewijzing van de vordering.

Deze zaak gaat over de vraag of partijen een betalingstermijn zijn overeengekomen. Vast staat dat [XX] te laat heeft betaald, maar partijen verschillen van mening hoeveel dagen te laat is betaald.

Had assurantietussenpersonen moeten onderzoeken of waarschuwen i.v.m. te beperkte dekking bij een rechtsbijstandverzekering? Volgens eiser in hoger beroep wel.

Eiser stelt dat de makelaar onrechtmatig jegens hen heeft gehandeld door een onjuiste woonoppervlakte in de verkoopbrochure te vermelden, namelijk 75 m² in plaats van 70,3 m².

Een geldverstrekker heeft de Hypotheekovereenkomst op grond van dwaling vernietigd. Eiseres vordert in kort geding alsnog nakoming van de hypotheekovereenkomst.