[gedaagde] heeft een relatie gehad met de zoon van [eiser] = geldverstrekker = (ouder van zoon). Zij hebben een samenlevingsovereenkomst gesloten op 1 mei 2019. De relatie eindigt en de lening wordt opgeëist, want in overeenkomst is een bepaling opgenomen "...f. bij echtscheiding van schuldenaar of ontbinding van de gemeenschap van goederen waarin hij eventueel is gehuwd; ....".

Bij samenwoners en verwerving van een woning gebeurt het regelmatig dat er sprake is van een ongelijke inbreng van vermogen. Met behulp van een draagplichtovereenkomst is dit in principe eenvoudig te scheiden. Ieder brengt eigen middelen in op diens ‘eigen helft’ en financiert het overige. Maar er zijn ook scenario’s waarbij 1 partij meer (eigen middelen/overwaarde) inbrengt dan de ander, en kiest men voor toepassing van het ‘Goedkeurend besluit (januari 2018), huidige codificatie (BP2022). Degene die meer inbrengt heeft dan een vordering op de andere partner. En dan gaan (soms) zaken in de praktijk fout….

Partijen hebben van 2008 tot medio 2014 met elkaar een affectieve relatie gehad. Sinds 2 februari 2009 was de vrouw als enige eigenaar van de woning. Bij het aangaan van deze leningen hebben partijen bij verzekeraar X een overlijdensrisicoverzekering afgesloten.

In een kort geding eiste een ex-partner de medewerking van de ex-vrouw tot het ontslag hoofdelijke aansprakelijkheid van de ex-man. Partijen hebben in op 29 december 2011 een samenlevingsovereenkomst gesloten.

Twintigers wonen minder vaak samen. 24- tot 30-jarigen die wel (on)gehuwd samenwonen gaan wat vaker uit elkaar. Van degenen die op hun 24e gingen samenwonen tussen 2011 en 2015, was 23 procent binnen vijf jaar uit elkaar. Tien jaar eerder was dat nog 18 procent. De scheidingskans van twintigers met een tijdelijk arbeidscontract is hoger dan van degenen met een vast contract. Dat meldt het CBS op basis van nieuw onderzoek.

De rechter heeft een beroep op een financieringsvoorbehoud afgewezen. De aspirant kopers hadden ontbinding van de koop gevraagd en dit verzoek voorzien van een afwijzing van een geldverstrekker.

Consument heeft met haar voormalige partner (overleden) op 1 oktober 2013 een huis gekocht en verbouwd. Consument en haar voormalige partner waren niet gehuwd of in een geregistreerd partnerschap verbonden. Ook hadden zij geen samenlevingsovereenkomst of een testament ten gunste van elkaar opgemaakt.

Het Gerechtshof 's-Hertogenbosch verwerpt in hoger beroep de stelling van een schuldenaar dat zij bij het aangaan van hoofdelijke aansprakelijkheid te maken heeft gehad met een complex hypotheekproduct.

In deze rechterlijke uitspraak is aan de orde of een ex-partner kan worden gedwongen om zijn woning te verkopen indien ontslag hoofdelijke aansprakelijkheid niet mogelijk blijkt omdat de bank weigert een nieuwe lening te verstrekken.

Een man heeft na einde samenleving het bedrag van de hypothecaire geldlening met €20.000 verhoogd. De gemeenschappelijke woning is nadien verkocht. Vanwege de verhoging van de hypotheek is de overwaarde €20.000 lager uitgevallen. De vrouw vordert €10.000 van de man.