Financiële instellingen worden voortdurend geconfronteerd met (rechts)personen die een Financiële instelling willen schaden of op oneigenlijke gronden gebruik maken van diensten van de Financiële instelling. Dit vormt een gevaar voor de continuïteit en de integriteit van de financiële sector. Ook kunnen de belangen van een Financiële instelling en van cliënten en medewerkers van Financiële instellingen hierdoor worden geschaad. Financiële instellingen hebben daarom ter bescherming maatregelen genomen. Daartoe zijn zij ook gehouden op grond van wetgeving zoals de Wet op het financieel toezicht (Wft) of de Wet ter voorkoming van witwassen en financieren terrorisme (Wwft).

Het is voor zorgverzekeraars relatief makkelijk en financieel de moeite waard om risicovolle groepen, zoals ouderen en chronisch zieken, uit hun verzekerdenbestand te weren. De commissie risicoverevening Zorgverzekeringswet (RZV), onder leiding van NMa-bestuurslid Henk Don, waarschuwt dat die groepen in de toekomst mogelijk minder goede en betaalbare zorg krijgen.

"Banken en verzekeraars die te risicovolle producten aanbieden, of klanten benadelen door fouten te maken in hun administratieve processen, moeten daarvoor aansprakelijk kunnen worden gesteld, net als bemiddelaars die niet-passende polissen en hypotheken adviseren of verkopen." Dat zegt econome Barbara Baarsma in Verzekerd!, het magazine van het Verbond van Verzekeraars.

In juli heeft het CDFD haar consultatiedocument gepubliceerd inzake het aanpassen van het Wft vakbekwaamheidsbouwwerk. In aanvulling hierop heeft het Ministerie van Financiën afgelopen vrijdag 3 augustus een document gepubliceerd betreffende een aanpassing van het BGfo.

Sinds 1 januari 2006 is de Zorgverzekeringswet van kracht. Voor invoering van deze wet bestond het zorgstelsel in feite uit vier delen. Een volksverzekering in de vorm van de AWBZ, een werknemersverzekering in de vorm van de Ziekenfondswet, publiek rechtelijke regelingen voor bepaalde categorieën ambtenaren en particuliere ziektekostenverzekeringen (waaronder de standaardpakketpolissen) voor iedereen die geen ziekenfondsverzekerde was en niet viel onder de publiekrechtelijke regelingen. Verzekeringnemer hoeft een dergelijke aanpassing niet te accepteren; hij heeft het recht om de verzekering op te zeggen. Hij moet binnen een bepaalde termijn, nadat hij het bericht over de aanpassing heeft ontvangen, melden, dat hij niet akkoord gaat en dan wordt de polis beëindigd.