Het is belangrijk een goede administratie en correcte vastlegging in samenlevingscontracten te regelen om 'discussie' met erfgenamen te vermijden.

Partijen hebben een affectieve relatie gehad en hebben gezamenlijk een woning in eigendom verkregen. De relatie is geëindigd. Het geschil ziet op de vermogensrechtelijke afwikkeling, waaronder de verdeling van de gezamenlijke woning en de ten behoeve van de woning en de tuin gemaakte kosten.

Bij samenwoners en verwerving van een woning gebeurt het regelmatig dat er sprake is van een ongelijke inbreng van vermogen. Met behulp van een draagplichtovereenkomst is dit in principe eenvoudig te scheiden. Ieder brengt eigen middelen in op diens ‘eigen helft’ en financiert het overige. Maar er zijn ook scenario’s waarbij 1 partij meer (eigen middelen/overwaarde) inbrengt dan de ander, en kiest men voor toepassing van het ‘Goedkeurend besluit (januari 2018), huidige codificatie (BP2022). Degene die meer inbrengt heeft dan een vordering op de andere partner. En dan gaan (soms) zaken in de praktijk fout….

In een kort geding eiste een ex-partner de medewerking van de ex-vrouw tot het ontslag hoofdelijke aansprakelijkheid van de ex-man. Partijen hebben in op 29 december 2011 een samenlevingsovereenkomst gesloten.

Voormalige samenlevers hebben geen samenlevingscontract opgesteld. Na relatiebeëindiging is o.a. in geschil de verdeling van de hypotheekschuld. De eigendomsverhouding is 2/3 - 1/3. De rechtbank heeft de schuldverdeling op 1/2-1/2 gesteld.

Sinds 1978 had belanghebbende een affectieve relatie met [B] (hierna: [B] ). Op enig moment zijn zij gaan samenwonen. Op 12 maart 2004 hebben zij de onderlinge verhoudingen in een samenlevingsovereenkomst vastgelegd op 60% voor [B] en 40% voor belanghebbende.

De vrouw vordert van de man waarmee zij eerder samenwoonde een bedrag van ruim €200.000 (vorderingsrecht) vanwege aflossingen op de gezamenlijke hypotheek. Partijen hadden geen samenlevingscontract opgesteld. Wanneer begint de verjaringstermijn?

De ex-partner heeft de woning op 1 juli 2009 verlaten. Belanghebbende is in de woning blijven wonen en heeft in 2016 de onverdeelde helft van de woning van de ex-partner overgenomen en de financiering geheel op zich genomen. In geschil is de opgevoerde aftrekpost in 2013, waarbij belastingplichtige 100% van de hypotheekrente als aftrekpost opvoerde.

Een vrouw moet de lagere opbrengst als gevolg van niet meewerken aan verkoop aan de man vergoeden. Het Hof heeft ook de gebruikersvergoeding vastgesteld. Het Hof sluit aan bij de 4% zoals deze ook in box 3 werd gehanteerd.

Partijen hebben een affectieve relatie gehad. Uit deze relatie is een minderjarig kind geboren. [eiseres] is uitsluitend en enig eigenaar van de woning. In een kort geding vordert eiseres dat de ex-partner de woning verlaat.