In de Europese Spaartegoedenrichtlijn spraken de lidstaten af om de tegoeden van buitenlandse spaarders en rentebetalingen aan elkaar te melden. De richtlijn heeft echter alleen betrekking op traditionele spaarbankboekjes en de daarover vergoede rente. Veel buitenlandse spaarders hebben hun geld daarom slim naar andere spaar- en beleggingsvormen overgeheveld, die buiten het zicht van de Europese fiscus blijven. Zo is er voor miljarden aan spaartegoeden onbekend bij de fiscus. Dat blijkt ook uit de fors tegenvallende opbrengst.
De EU-landen zijn de grootschalige ontduiking beu en slaan met Brussel de handen ineen om de vluchtwegen definitief te blokkeren. Verwacht wordt dat Brussel de reikwijdte en definities van de in 2005 overeengekomen afspraak zal uitbreiden en verbeteren. Daardoor zullen bijvoorbeeld behalve spaarrekeningen ook risicoloze spaarvormen als traditionele obligaties en bepaalde op sparen lijkende levensverzekeringsproducten onder de regeling gaan vallen.
Daarnaast worden de grootschalige betalingen van rente en dividenden aan trusts en stichtingen aangepakt, die nu niet belast worden omdat de spaarrichtlijn alleen op natuurlijke personen slaat. In de meeste gevallen weten de uitkerende instanties, zoals banken en verzekeraars, echter goed wie de uiteindelijke ontvanger van het geld is.
Brussel wil de banken in dat geval voortaan verplichten de betaling aan de stichting of trust direct als een betaling aan een particulier te behandelen, waardoor een bronheffing of informatie-uitwisseling dus gewoon van toepassing is. Europa wil behalve Liechtenstein ook landen als Monaco, Andorra en uiteraard ook Zwitserland aan strengere Europese regels binden. Indien dat lukt zullen de pijlen ook op Singapore, Hongkong en Macau worden gericht.
Bron: DFT, 13-11-2008
Fintool
info@fintool.nl
085 111 89 99