De NVVK (vereniging voor schuldhulpverlening en sociaal bankieren) en DUO (Dienst Uitvoering Onderwijs/ OCW) hebben een convenant ondertekend waardoor hulpverlening aan mensen met schulden makkelijker wordt. Het convenant is op 1 januari 2013 in werking getreden. DUO heeft al jaren een samenwerkingsverband met de NVVK. In het convenant is afgesproken dat DUO invorderingsmaatregelen tijdelijk zal opschorten wanneer een persoon aan is gemeld bij de schuldhulpverlening. Op deze wijze wordt aan de schuldhulpverlening de ruimte geboden om een schuldregeling tot stand te brengen die een schuldenvrij bestaan mogelijk maakt.

Het aantal Nederlanders dat als goede betaler bij het BKR geregistreerd staat, is met 29 procent gestegen ten opzichte van vorig jaar. Dat betekent dat 9,6 miljoen Nederlanders zonder betalingsachterstand in het Centraal Krediet Informatiesysteem (CKI) geregistreerd staan. Het aantal Nederlanders dat met een betalingsachterstand wordt vermeld is sinds juli 2016 met 5 procent gedaald.

Zes grote overheidsinstanties en gerechtsdeurwaarders gaan de beslagvrije voet ook bij bankbeslag respecteren. Tot deze afspraak zijn zij gekomen tijdens de bijeenkomst die Nationale ombudsman Reinier van Zutphen hierover eind januari organiseerde. De deelnemers onderschrijven verder dat bankbeslag niet gelegd mag worden bij mensen die wel willen maar niet kunnen betalen. Zo voorkom je zinloze en onnodige bankbeslagen.

Schuldhulpverleners (bij gemeenten) krijgen meer inzicht in schulden van inwoners doordat de Belastingdienst hun rapportage uitbreidt. Vanaf 6 maart kunnen gemeenten via het portaal Schuldhulpverlening van het Inlichtingenbureau (IB) nu ook actuele vorderingsgegevens van de Belastingdienst opvragen.

De Eerste Kamer heeft het wetsvoorstel aangenomen. Dit wetsvoorstel regelt de implementatie van de richtlijn kredietservicers en kredietkopers (2021/2167) en bevat wijzigingen van de Wet op het financieel toezicht (Wft), Boek 7 van het Burgerlijk Wetboek (BW) en de Wet op de economische delicten (WED).

De Centrale Raad van Beroep oordeelt in zijn uitspraak van 27 juli 2016 dat appellanten niet voldoen aan de voorwaarden van artikel 10a.2 van de Wet studiefinanciering 2000. Zij kunnen niet kiezen voor het nieuwe aflossingssysteem, dat tot een aanzienlijk lagere draagkracht per maand zou leiden.

De rente op het doorlopend krediet gekoppeld aan de X creditcard is gedurende de looptijd van het krediet in de pas gebleven met de relevante marktrente. Dit blijkt uit een uitspraak van de Geschillencommissie van Kifid.

Problematische schulden ontstaan mede doordat de overheid te hoge verwachtingen heeft van de financiële zelfredzaamheid van burgers. Voor veel mensen zijn de regels te ingewikkeld, en bovendien wordt te weinig rekening gehouden met de psychologie van mensen. Het onbedoelde gevolg is dat schuldenaren soms gedwongen zijn nog meer schulden te maken. Dat staat in de Verkenning Eigen schuld? Een gedragswetenschappelijk perspectief op problematische schulden die de Wetenschappelijke Raad voor het Regeringsbeleid (WRR) heeft gepubliceerd (zie download).

Een van de kenmerken van een doorlopend krediet is de variabele rente. De kredietverstrekker mag deze rente eenzijdig wijzigen, mits dit in alle redelijkheid en billijkheid gebeurt. Toch zijn er nog steeds klanten die een doorlopend krediet hebben en onaangenaam worden verrast door de hoogte van de door de kredietverstrekker gewijzigde rente. Dit leidt regelmatig tot klachten bij het Klachteninstituut Financiële Dienstverlening (Kifid). De Geschillencommissie van het Kifid doet dan ook regelmatig uitspraken over de hoogte van het rentetarief van een doorlopend krediet. Uit deze uitspraken valt echter geen vast beleid op te maken. 

Met de uitspraak van de Rechtbank Rotterdam wordt het steeds moeilijker voor aanbieders van flitskredieten om geld te verdienen aan het verstrekken van kortlopende kredieten. In deze zaak leende een persoon een bedrag van € 350. Naast de rente moest deze persoon ook € 87,50 betalen voor een garantstelling. De rechter heeft geoordeeld dat het bedrag van de garantstelling onderdeel moet zijn van de kredietvergoeding. Dat betekent ook dat deze kosten aan het wettelijk maximum van 14 procent moet voldoen. Het kredietvergoedingspercentage in deze casus bedroeg 314 procent, incl. kosten garantstelling.