Een familiehypotheek kan een mooi financieel instrument zijn. Bij echtscheiding wordt het soms toch wat ongemakkelijker. De schoonouders vorderen een lening terug bij de ex-schoonzoon.

Belanghebbende is een eigenwoningschuld aangegaan bij zijn schoonvader. De rechtbank is van oordeel dat belanghebbende niet aannemelijk heeft gemaakt dat de overeengekomen rente zakelijk is. Het bedrag van de in 2018 betaalde rente is daarom niet volledig aftrekbaar.

Eiser 1 en 2 willen een hypotheekrecht vestigen op hun woning. Die hypothecaire lening willen zij vervolgens gebruiken om geld te lenen aan hun dochter, eiser 3, zodat zij daarmee de woning kan financieren die zij heeft gekocht. A., de bank met wie eisers 1 en 2 in onderhandeling zijn over het te vestigen hypotheekrecht, heeft echter geweigerd de gevraagde hypothecaire lening te verstrekken, omdat er nog een eerste hypotheekrecht op de woning blijkt te rusten.

Navordering is niet mogelijk op grond van een feit dat de inspecteur ten tijde van het opleggen van de (primitieve) aanslag bekend was of redelijkerwijs bekend had moeten zijn.

In de regel is een 'vergeten' aftrekpost middels een verzoek tot ambtshalve vermindering binnen 5 jaar alsnog aftrekbaar. De hier niet eerder opgevoerde aftrekpost ziet op een eigenwoninglening verstrekt door een niet-renseigneringsplichtige (familiehypotheek).

In een uitspraak van de Rechtbank Leeuwarden is een rentevergoeding van 8% voor een lening tussen vader / zoon als zakelijke rente aangemerkt. In de uitspraak geeft de rechter aan dat de keus van de wetgever voor een fictief rendement van 4% in box 3 mogelijk leidt tot 'fiscaal optimaliseren'.

Ouders hebben een drietal leningen verstrekt aan de zoon en schoondochter. De relatie tussen zoon en schoondochter is beëindigd. De ouders vorderen de helft van de leningen terug bij de ex-schoondochter.

Vanwege een onzakelijke lening bij zijn B.V. werd een DGA van een stamrecht B.V. een naheffingsaanslag van maar liefst 72% opgelegd. De belastinginspecteur stelde dat de leningsovereenkomst onzakelijk was, in het bijzonder vanwege het feit dat geen reële zekerheden zijn bedongen.

Het Gerechtshof Amsterdam heeft in hoger beroep een uitspraak gedaan over de hoogte van de invorderingskosten. De ouders van ‘klaagster’ hebben een geldlening verstrekt van €285.000. Tot zekerheid voor de betaling daarvan is bij notariële akte van 29 augustus 2011 (hierna: de akte) een eerste recht van hypotheek en pand verleend op de woning van ‘klaagster’.

Het Hof oordeelde eerder dat, ondanks dat geen ‘kasrondje’ plaatsvindt, geen sprake is van enige kwijtschelding, nu de rente zorgvuldig wordt geadministreerd en de belanghebbende de schenking heeft aangewend voor aflossing van de schuld. De conclusie strekt ertoe dat het beroep in cassatie van de Staatssecretaris van Financiën ongegrond dient te worden verklaard.