Bij samenwoners en verwerving van een woning gebeurt het regelmatig dat er sprake is van een ongelijke inbreng van vermogen. Met behulp van een draagplichtovereenkomst is dit in principe eenvoudig te scheiden. Ieder brengt eigen middelen in op diens ‘eigen helft’ en financiert het overige. Maar er zijn ook scenario’s waarbij 1 partij meer (eigen middelen/overwaarde) inbrengt dan de ander, en kiest men voor toepassing van het ‘Goedkeurend besluit (januari 2018), huidige codificatie (BP2022). Degene die meer inbrengt heeft dan een vordering op de andere partner. En dan gaan (soms) zaken in de praktijk fout….

Stel uw relatie is bezig met een scheiding, maar partijen komen niet tot een snelle overeenstemming voor wat betreft de gezamenlijke woning. Na een lange tijd is men dan toch gescheiden, maar de waarde van de woning is gedaald en de ex-partner wenst de afgesproken (toenmalige) overwaarde niet uit te keren, vanwege de daling van de huizenprijzen. Kan van deze eerdere vaststelling ‘overwaarde’ afgeweken worden?