Niet is vast komen te staan dat het dienstverleningsdocument aan gedaagde (consument) is verstrekt. De conclusie is dat eiser (adviseur) onvoldoende heeft onderbouwd dat hij heeft voldaan aan de informatieverplichting die voortvloeit uit artikel 4:20 Wft.

In een tweetal uitspraken van Kifid is de adviseur (deels) veroordeeld tot een vergoeding als gevolg van een onvolledige dossiervorming.

De Commissie is van oordeel dat de Adviseur toerekenbaar tekort is geschoten door de wensen en voorkeuren van Consument niet in kaart te brengen c.q. de wensen en voorkeuren niet zodanig vastleggen dat daaruit ondubbelzinnig de betreffende wensen en voorkeuren van Consument kunnen worden afgeleid.