De eerste wijziging zorgt ervoor dat in artikel 3, derde lid, tweede zin, WAM, een verwijzing naar het nieuwe vijfde lid wordt opgenomen. Deze wijziging is van belang voor het geval dat gebruik wordt gemaakt van de mogelijkheid van dit nieuwe vijfde lid om bij algemene maatregel van bestuur andere landen aan te wijzen. Het verduidelijkt dat de hoogte van de dekking die de verzekering moet bieden in dat geval wordt bepaald door de wetgeving van het land waar het feit is voorgevallen dan wel door de wetgeving van het land waar het motorrijtuig gewoonlijk is gestald, indien in laatstbedoeld land de dekking hoger is.

De tweede wijziging houdt verband met het feit dat dit wetsvoorstel de aanspraak van de benadeelde jegens het Waarborgfonds Motorverkeer in geval van insolventie van een verzekeraar overhevelt van artikel 25, eerste lid, onderdeel d, WAM naar artikel 26a, eerste en tweede lid, WAM. Verzuimd was artikel 213mb, onderdeel c, van de Faillissementswet op deze wijziging aan te passen. Bij deze nota van wijziging gebeurt dit alsnog.

Premiestijging

In Nederland geldt nu voor schade aan personen een verplichte minimumdekking van € 6.070.000 per gebeurtenis. Dit wordt straks € 6.450.000. Voor schade aan zaken geldt nu een verplichte minimumdekking van € 1.220.000 per gebeurtenis. Dit wordt straks € 1.300.000. Deze aanpassing heeft naar verwachting tot gevolg dat de premies voor motorrijtuigenaansprakelijkheidsverzekeringen iets zullen stijgen.

Website

Richtlijn 2009/103/EG bevatte al een verplichting voor verzekeraars om aan verzekeringnemers op hun verzoek een “verklaring betreffende het schadeverleden” te verstrekken, waarmee de verzekeringnemer bij overstap naar een nieuwe verzekeraar informatie kan verstrekken over zijn schadeverleden. De richtlijn zorgt nu voor harmonisatie van deze verklaring, zodat verzekeraars verklaringen van buitenlandse verzekeraars gemakkelijker kunnen erkennen en niet hoeven te twijfelen aan de authenticiteit hiervan.

Daarnaast bepaalt de richtlijn dat verzekeraars geen onderscheid mogen maken tussen verzekeringnemers uitsluitend op grond van hun vorige lidstaat van woonplaats of op grond van hun nationaliteit als zij bij het berekenen van de premie of bij het toekennen van kortingen rekening houden met verklaringen betreffende het schadeverleden.

Ook dienen zij eenzelfde gewicht toe te kennen aan verklaringen die in hun eigen lidstaat zijn afgegeven als aan verklaringen die in een andere lidstaat zijn afgegeven.

Ten slotte worden verzekeraars verplicht om hun algemene beleid rond het gebruik van verklaringen betreffende het schadeverleden op hun website openbaar te maken. Hierdoor is het voor verzekeringnemers gemakkelijker na te gaan of en op welke wijze een bepaalde verzekeraar rekening zal houden met een verklaring betreffende het schadeverleden.

Bron: Rijksoverheid

Update 11/7/2023; Eerste Kamer heeft voorstel als hamerstuk afgehandeld.

https://www.eerstekamer.nl/wetsvoorstel/36339_implementatiewet_zesde