Plan van Aanpak 'Opdracht vereenvoudiging WW'

De Werkloosheidswet (WW) is complexe wetgeving geworden. Dit komt onder andere doordat er sinds de inwerkingtreding van de WW in 1987 meerdere wijzigingen in het WW-stelsel zijn doorgevoerd. Ook door dwarsverbanden met andere wet- en regelgeving binnen het sociaal zekerheidsstelsel en door samenloop van verschillende regelingen binnen het WW-stelsel is de complexiteit vergroot. Dit leidt tot knelpunten voor de werknemer die een uitkering aanvraagt, werkgevers en het UWV als uitvoeringsinstituut. Daarnaast is de arbeidsmarkt van nu aanzienlijk gewijzigd ten opzichte van de arbeidsmarkt ten tijde van de inwerkingtreding van de WW. Zo is er nu een grotere flexibele schil en zijn er meer ZZP’ers. Aanleiding voor een onderzoek.

Het plan van aanpak schetst het bredere vereenvoudigingstraject WW binnen het onderwerp werkloosheid. De inzet van het traject is vereenvoudiging van de WW.

Het traject binnen de WW start met het onderzoek naar knelpunten in de WW zoals opgenomen in de startnotitie. In het plan van aanpak worden – naast dit onderzoek – ook de vervolgstappen van het vereenvoudigingstraject na oplevering van het onderzoek beschreven.

Startnotitie

De startnotitie geeft de onderzoeksopzet van het onderzoek naar knelpunten in de WW weer vanuit drie perspectieven: die van de werknemer, de werkgever en de uitvoering. Het resultaat van dit onderzoek is een overzicht van knelpunten in de WW vanuit de verschillende perspectieven en de oorzaken daarvan.

Uitgangpspunt

Het streven is om de WW te vereenvoudigen waardoor de regelgeving: (i) begrijpelijk en doenbaar is voor de werknemer; (ii) efficiënt uitvoerbaar is voor het uitvoeringsorgaan; en (iii) niet tot onnodige administratieve lasten leidt voor werkgevers. Het realiseren van de twee beleidsdoelen uit de wet, te weten het bieden van inkomenswaarborg en het bevorderen van arbeidsparticipatie, blijft hierbij het vertrekpunt.

Bron: Rijksoverheid